Tune #45: Solar Fields - Random Friday

Εθεάθη στις 15/03 στην Αθήνα για ένα μοναδικό live set. Περί Solar Fields ο λόγος...

Μετά από καθυστέρηση (αρκετών) χρόνων, το όνομα Magnus Birgersson έπεσε στην αντίληψή μου μέσω του album Random Friday.

SOLAR FIELDS - RANDOM FRIDAY


Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

O Magnus Birgersson είναι Σουηδός παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής που κατάγεται από το Γκέτεμποργκ. Η πρώτη του επαφή με τη μουσική συνέβη στα μακρινά 70's, όταν ασχολήθηκε με το piano. Στην επόμενη δεκαετία που η ηλεκτρονική (χορευτική) μουσική βάδιζε τα πρώτα της βήματα, μελέτησε τη χρήση computers και synthesizers. Στη δεκαετία του 90 συμμετείχε (σύμφωνα με τα λεγόμενά του) σε διάφορα projects, όπως κιθαρίστας σε rock συγκρότημα, πιανίστας σε jazz funk συγκρότημα και πληκτράς σε dnb σχήμα.

To 2001, μετά από πολλά χρόνια μουσικής ωρίμανσης, γεννήθηκε το project Solar Fields. Σήμερα, μετά από 13 χρόνια ο Magnus έχει να παρουσιάσει με αυτό το alias στο portfolio του 9 albums, 2 compilations με παλαιότερες ακυκλοφόρητες δουλειές και ένα soundtrack για το video game Mirror's Edge. Όλες οι δουλειές του (εκτός από το soundtrack) πραγματοποιήθηκαν κάτω από τη στέγη της γαλλικής δισκογραφικής εταιρείας Ultimae Records, ενός από τα σημαντικότερα labels στο χώρο της IDM, downtempo και ambient.

Μέσω της Ultimae γνώρισε και συνεργάστηκε με επίσης αξιόλογους καλλιτέχνες, όπως o ιδρυτής του label, Vincent Villuis (στο project H.U.V.A. Network) και οι Daniel Segerstad και Johannes Hedberg (στο project ΤSR). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στο ρόστερ ανήκουν και 2 Έλληνες, ο Χάρης Παπαδημητρίου (ως DJ με το όνομα Fishimself) και ο Μιχάλης Αικατερίνης (ως συνθέτης με το όνομα Miktek).

Η πλειοψηφία των κομματιών του Solar Fields κυμαίνεται στα πλαίσια που έχει "ορίσει" η Ultimae. Το album Random Friday όμως προχωράει ένα βήμα παραπέρα, αναμιγνύοντας την ambient με την progressive trance και δημιουργώντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε διάφορα blogs και sites θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα album ηλεκτρονικής μουσικής του 2012.

Στην τρέχουσα ανάρτηση έγινε μία παρατυπία: παρουσιάστηκε ολόκληρο το album αντί για το ομώνυμο κομμάτι. Ο λόγος για αυτό είναι ότι τo Random Friday (όπως και τα υπόλοιπα albums του Solar Fields) είναι mixed, οπότε θα ήταν κρίμα να χαλάσει το flow...

Επόμενη στάση: HIP HOP!

Tune #44: Gypsy - Faith & Technology

Η σημερινή ανάρτηση εκτελεί μία βαθιά ανασκαφή για να επαναφέρει στο φως ένα ξεχασμένο θησαυρό: Gypsy - Faith & Technology

GYPSY - FAITH & TECHNOLOGY


Ο "Αιγύπτιος" είναι μία ιδέα του Σκώτου dance παραγωγού Graham Drinnan. Η ιστορία του ξεκίνησε το 1992, όταν οι Limbo Records εμφανίστηκαν στο μουσικό κοινό με 3 κυκλοφορίες του:

• Havana - Schtoom
• Havana - Shift / High Dry
• Gipsy - I Trance You

Με αυτές και τις επόμενες κυκλοφορίες το label χαρακτηρίστηκε ως ο δημιουργός της progressive house (σ.σ. άντε πάλι με αυτό το είδος!). Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω με αυτόν τον χαρακτηρισμό, καθώς πριν από το 1992 είχε ήδη εμφανιστεί το επίσης θρυλικό label Guerilla Records του William Orbit. Είναι πάντως σίγουρο ότι τα δύο αυτά labels αποτέλεσαν τους βασικούς κινητήριους μοχλούς για τη μετάβαση της αγγλικής house από την acid στην progressive.

Στην δισκογραφική Limbo Records κυκλοφόρησε και το μοναδικό album του Graham Drinnan ως Gypsy (ως Havana μαζί με τους Tony Scott και Richard Miller εξέδωσε δύο ακόμη), με την ονομασία Soundtracks. Τα κομμάτια του album είναι μπολιασμένα με τον ήχο της εποχής, έχοντας κύριο εκπρόσωπο το I Trance You, το οποίο είναι και η πιο δημοφιλής δουλειά του Drinnan.

Η προσωπική μου γνώμη βέβαια είναι ότι από το album ξεχωρίζει το Faith & Technology, το οποίο είναι διαχωρισμένο σε 2 (συνεχόμενα) μέρη. Αναμφισβήτητα είναι το πιο σκληρό κομμάτι και έτσι επιτυγχάνει την χειραφέτησή του από την progressive house και την κατεύθυνση του προς την trance. Αν κάποιος δεν το θεωρεί καινοτομία, τότε θα πρέπει να λάβει υπόψη το χρονικό περιβάλλον (1994). Την εποχή εκείνη η βρετανική trance βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο και προσπαθούσε να ακολουθήσει την ήδη καθιερωμένη γερμανική.

Όπως και να έχει πάντως, το album είναι must-buy, καθώς, παρότι είναι εμφανώς επηρεασμένο από την progressive house, δεν εγκλωβίζεται σε αυτή, αλλά χρησιμοποιεί διαφορετικές ιδέες σε κάθε κομμάτι (trancey χαρακτηριστικά στο Faith & Technology, funky στοιχεία στο Dirty Bass, spacey feel στο Canton Express, κ.τ.λ.). Ένας πραγματικός θησαυρός για τους λάτρεις του είδους!