Label Realm: progHead memoirs

Letter H is filled with nostalgia, as it features strictly labels from the 90's!

Hard Hands was the home for production duo Leftfield, the purveyors of progressive house music! It was established in 1992 by Neil Barnes & Paul Daley. Their first releases were featured in short-lived label Outer Rhythm. The closure of the company was the starting point for the creation of Hard Hands label, under which two seminal studio albums were released (Leftism - Rhythm And Stealth).

It is certainly one of my favorite record labels of all time. Harthouse was set-up in 1992 by Heinz Roth, Matthias Hoffman & Sven Väth in Offenbach. From 1992 until 1997 it was sub-label of Eye Q Records (the former focused on harder & more minimalistic sound, while the latter hosted more commercial releases). Undoubtedly, it defined the "Sound Of Frankfurt", which was a harder but danceable version of Trance; Hard House or Harthouse. As per Eye Q, the music producers Ralf Hildenbeutel, Matthias Hoffman & Steffen Britzke (along with the artistic force of Papa Sven) were responsible under various aliases for several techno-infused trance tracks, some of which are considered classics nowadays. The popularity of the label led to the creation of foreign departments; Harthouse UK in England, distributed by Rising High (of the late Caspar Pound) and Harthouse America in US, licensed through Moonshine Music. In 1997, the mother company faced hard times, since Sven Väth left the label due to artistic discrepancies and a few months later it went bankrupt. One year later, the company rights were acquired by UCMG, while in 2004 the company was absorbed by Daredo Media. In 2017, the company UCM.ONE took over the label and all rights from Daredo. In my opinion, all the acquisitions should be credited to Joachim Keil, since he was associated with all three companies at some point. The last years the label hosts the trance veterans D3R (Der Dritte Raum).

Meet the Hoojman! Hooj Records was launched in 1991 by Jerry Dickens (aka Red Jerry) and Phil Howells (who left the label after its 4th release). The label is mostly known for several progressive house & trance classics, although it featured throughout the years several music genres (latin balearic sound, tribal house, deep tech house & electro disco tracks). The success of the company in the European dance scene was suspended in 2003 due to bankruptcy. In 2006 the company returned under the same management as Lost Language; the latter was initially a trance offshoot label of Hooj. However, the label company was dissolved in 2010. Four years later, Hooj Choons re-emerged for licensing rights of the back catalog. The iconic logo of the company, the Hoojman, was conceived by Phil's girlfriend at the time, as Red Jerry has mentioned in one of his latest interviews.

Heat Recordings is a London-based label with its first release traced back to 1996. During the second half of the 90's it licensed releases for Moonman (one of Ferry Corsten's early aliases) and Mothers Pride (Andy Cocup of the Groove Armada fame and Anselm Guise). The Big C remix of Mothers Pride - Floribunda remains one of the most epic tracks I have ever heard!

Hi Life Recordings was an imprint of Polydor Records from 1995 until 2000. While the label was mostly known for releasing Fatboy Slim's remix of Wildchild - Renegade Master, which sold numerous physical copies, I learned the label through Nick Bracegirdle's early remixes; his rework on BBG - Just Be Tonight is still memorable.

Tune #79: C.M. - Dream Universe

A forgotten gem from the past:

C.M. - DREAM UNIVERSE


C.M. stands for Crystal Manoeuvres, the birth child of Belgians Crisci Mauro & Marino Stephano. Little information can be found for Mr. Crisci, so the spotlight belongs to Mr. Marino.

Marino's first exposure to electronic music dated back to 1995, when he partnered with Meo Lorenzo to form Zodiac and M.Zone. Their first works were released in Belgium by Rhythm And Groove Records, an offshoot of Mackenzie Records. The latter has long served as a musical home for many young Belgian artists (even for the relatives of Marino & Mauro!).

In 1996 Marino teamed up with Mauro as C.M., in order to produce their first EP After Dream/Dream Universe. The presence of DU in the B-side of the EP indicated that the duo possibly believed more in the potential of the first track. However, Dream Universe was the track that captured the interest of trance community, so in the next year it was released as a maxi single in German label Fog Area. In 1998, it was presented to UK crowd by Hooj Choons, one of the most famous progressive labels. Remixes of the track were performed by DJ George's (resident DJ of Belgian club La Bush), Tilt, Taucher and Man With No Name (an essential curator for Goa trance). According to Discogs, 34 releases of the maxi can be found throughout the years (mainly by Fog Area & Hooj Choons), while the different versions of the track were featured in dozens of DJ mixes and compilations!

Marino had a great talent in crafting melodic trance tracks, being melancholic and blissful at the same time. Other known tracks produced by him are Eternal Rhapsody, Dream's Harmony (a collab with Stephane Kalpakidis aka DJ Kalpa) and Good Shot as Hand's Burn (another alias of Marino & Crisci).

Unfortunately, on 8 September 1999 he found a tragic death at the age of 25 years. On his way to meet fellow producer Dirk Dierickx (most known for his M.I.K.E. and Push aliases), he was involved in a fatal car accident. Dierickx's track Till We Meet Again is dedicated to memory of Marino, whose sudden passing was a tremendous loss for the electronic music community.

It is really a shame that none of his works appears in the retrospective collection TSOB - The Sound Of Belgium, which focused more on Belgium's EBM/New Beat era (1988 - 1991) and featured only the most famous tracks of other genres (like Joey Beltram - Energy Flash, T 99 - Anasthasia and others). In my opinion, his tracks were a proper interpretation for the melodic side of trance, compared with the anthemic Dutch sound, which ruled the EDM industry in late 90's - early 00's.

P.S. I definitely found another reason why I like the track so much (except that it is great!). The background bassline is similar to that of the legendary Odyssey To Anyoona!

Tune #67: Petter - All Τogether

Balance 005 (2003): ένα αξιομνημόνευτο DJ mix CD δια χειρός James Holden, το οποίο ανέδειξε το τελευταίο μεγάλο κύμα της progressive house. Το συγκεκριμένο mix απότελεσε το σημείο μετάβασης από τον ήχο της Hooj Choons (που μεσουράνησε από τα μέσα των 90's μέχρι το κλείσιμό της το 2003) σε πιο σκοτεινούς και μινιμαλιστικούς προσανατολισμούς, όπως τους έθεσαν τα labels Border Community (του Holden) και Yoshitoshi (των Deep Dish).

Ένα από τα highlights του mix από το πρώτο CD αποτελεί το κομμάτι All Together από τον Petter Nordkvist:

PETTER - ALL TOGETHER


Ο Σουηδός παραγωγός ήταν ένας από τους πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες (μαζί με τους Nathan Fake, Avus και MFA) που ανακάλυψε και στρατολόγησε στο label του ο James Holden. Τα κομμάτια τους έγιναν η πρώτη ύλη για ένα ανεπανάληπτο mix, το οποίο συνδύασε μαεστρικά ήχους από τα φάσματα της progressive house, techno και electro.

Ο Petter εμφανίζεται μέσα στο mix και σε άλλα κομμάτια, όπως το These Days και Tonediary. Το πρώτο μάλιστα κέντρισε τον ενδιαφέρον του Sasha, ο οποίος το συμπεριέλαβε το 2004 στην πρώτη εκδοχή της σειράς Involver, σε μία διαφορετική εκτέλεση!

Μετά από 13 χρόνια, το All Together έχει ωριμάσει αρκετά καλά, καθώς εύκολα μπορεί να χωρέσει σε dj sets της τρέχουσας εποχής. Αν και το Balance 005 δεν προορίζεται για να ακουστεί σε clubs, το συγεκριμένο κομμάτι είναι ικανό να ξεσηκώσει τα dancefloors!

Τα τελευταία 10 χρόνια ο Petter Nordkvist δεν φαίνεται να ασχολείται ιδιαίτερα με την δημιουργία δικής του δουλειάς (πέρα από κάποια σποραδικά remixes), καθώς είναι αφοσιωμένος σε καθήκοντα παραγωγού για άλλους μουσικούς, μέσα από την δισκογραφική Studio Barnhus, η οποία ιδρύθηκε το 2010 από τον ίδιο μαζί με τους Axel Boman και Kornèl Kovács.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στο CD1 πραγματοποιεί την εμφάνισή του και το progressive anthem εκείνης της χρονιάς, You Are Sleeping, η ιστορία του οποίου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα...

Tune #50: LSG - My Time Is Yours Feat. The G.O.A.T.!!!

Με αφορμή τις 50 (+1 intermission) αναρτήσεις στο MUSIC MINER, σήμερα παρουσιάζεται ο Greatest Of All Time της E.D.M. Oliver Lieb!!!!

Γεννημένος στη Φρανκφούρτη, τη Μέκκα της γερμανικής techno, ο Oliver Lieb ξεκίνησε να χτίζει το μουσικό του μύθο στις αρχές των 80's, ως μπασίστας σε μουσικά συγκροτήματα soul και funk.
Το κίνημα της acid house επηρέασε το μουσικό του στυλ, καθώς σύντομα θα αντικαταστήσει το μπάσο του για samplers και sequencers.

Το 1989 είναι η χρονιά που έστρεψε για τα καλά τον Lieb προς την ηλεκτρονική μουσική, καθώς συνεργάστηκε με τον πρωτοπόρο της γερμανικής ηλεκτρονικής σκηνής Torsten Fenslau, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός από το eurodance σχήμα Culture Beat (Mr. Vain!).  Το αποτέλεσμα της συνεργασίας υπό το alias Force Legato (πρώτη κυκλοφορία του Lieb) ήταν το System, ένα κράμα Techno / New Beat.

Το 1991 παρουσιάζει ως Force Staccato (μαζί με τον Marcus Ghoreischian) το Staccato, το οποίο εμφανίζει μεγάλη ομοιότητα με την πρώτη του δουλειά.

Το 1993 θα ξεκινήσει τη συνεργασία του με 2 ιστορικά labels της γερμανικής techno, την Harthouse και την Superstition. Σε αυτές θα κυκλοφορήσει σωρεία κομματιών με διάφορα (από τα πραγματικά αμέτρητα) aliases. Ενδεικτικά αναφέρονται τα πιο σημαντικά:

• Ambush
• Spicelab
• L.S.G.
• Paragliders
• S.O.L.

Εκτός από παραγωγός, ο Lieb είναι και εκπληκτικός remixer. Τα remixes του στα:

• Utah Saints - Lost Vagueness
• Humate - Love Stimulation
• Ambassador - The Fade
• Illuminatus - Hope
• Aquilia - Dreamstate
• Mory Kante - Mogo Djolo

τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο περιζήτητους ανθρώπους για "παρέμβαση" σε άλλα κομμάτια (σ.σ. έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω το remix στο τραγούδι Looking For Freedom του David Hasselhoff!).

Συνεπώς, αναμενόμενο ήταν οι παραγωγές και τα remixes του να βρεθούν σε αναρίθμητα sets γνωστών DJs και να ακουστούν σε όλα τα clubs του κόσμου. Το πιο δημοφιλές κομμάτι του είναι το κλασικό πλέον Netherworld (όπως είχε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση), το οποίο παραδόξως δεν είχε κυκλοφορήσει στις γερμανικές δισκογραφικές, αλλά στην βρετανική Hooj Choons του Red Jerry.

Μετά από μία τελευταία απέλπιδα προσπάθεια από τον preacher της trance John 00 Fleming και την κυκλοφορία νέων remixes του Netherworld το 2005 στη Joof Recordings, o Oliver Lieb απομακρύνεται από τα μουσικά είδη που τον έκαναν γνωστό στην ηλεκτρονική σκηνή. Ο ίδιος επικαλείται την εμπορευματοποίηση της trance, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί το πραγματικό της ύφος. Έτσι, θα παραμείνει ανενεργός από το 2007 μέχρι τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας (πολύ μεγάλο διάστημα για ένα τόσο εργατικό τύπο σαν τον Lieb!), όταν πλέον (και δυστυχώς) θα αρχίσει να βαδίζει στα μονοπάτια της minimal techno/tech house...

Πρέπει να τονιστεί ότι ο Oliver Lieb δεν παράγει μόνο club-oriented κομμάτια, καθώς έχει αναλάβει τη δημιουργία soundtracks ταινιών και έχει συμμετάσχει σε ambient/downtempo projects. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα κυκλοφόρησε από την Psychonavigation Records το νέο του album Inside Voices, το οποίο κινείται καθαρά σε αυτό τον προσανατολισμό.

Καθαρά για τυπικούς λόγους (αφού είναι πραγματικά δύσκολο να βρεθεί ένα μόνο κομμάτι για τη σημερινή ανάρτηση) παρουσιάζεται το My Time Is Yours, υπό την μάσκα του ψευδώνυμου L.S.G. 
Το My Time Is Yours κυκλοφόρησε το 1995 και ουσιαστικά αναπαριστά ένα μέρος της χρυσής εποχής του Lieb, η οποία ήταν όλη η δεκαετία του 1990.

LSG - MY TIME IS YOURS


Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν περίτρανα τον λόγο για τον οποίο ο Oliver Lieb είναι ένας ζωντανός μύθος της ηλεκτρονικής μουσικής: ό,τι πιάνει (new beat/techno/trance/ambient/experimental/) γίνεται χρυσός (εκτός αν λέγεται David Hasselhoff)!

Υ.Γ. Για μία πιο εμπεριστατωμένη έρευνα στη δουλειά του G.O.A.T., μπορεί κανείς να επισκεφτεί το site αυτό.