Though an overlooked tune, Mantra by E-Razor belongs to the best tunes of its genre.
E-RAZOR - MANTRA
E-Razor was a music project by Oliver Laib and Martin Eyerer. The partners in crime were frequent collaborators within 1997-2003, producing under various aliases, such as Dixon Hill, Nervouz Boys, Van Helsing, among others. They surely adopted the classic convention of 90's producers by using different pseudonyms according to the music genre they represented, whether it was trance, techno or minimal!
E-Razor alias focused on the hard trance sound, flavored with acidic elements and seamlessly interchanged with different styles of trance (progressive or goa). It was also their most successful project, featured on two Global Underground mixes (Mantra in GU:007 by Paul Oakenfold and India in GU:008 by Nick Warren) and licensed in several DJ mixes and compilations.
What makes Mantra a trance masterpiece is how the deep bass is interchanged with the melancholic piano pads. Though it is a hard trance composition, it creates a feeling of calmness. Mantra was released as a single (with Yeti on the B-side) in 1997 by Technogold, a German label which re-released mostly techno and trance classics between 1997-2003.
So, what are they up to now?
Oliver Laib (often confused with fellow German Oliver Lieb) still works as a producer, but for other artists. On the other hand, Martin Eyerer is a successful label owner of Kling Klong (along with Rainer Weichhold) and a versatile composer of electronic dance music, extending his rich heritage for more than 25 years!
This is one of Andrew Weatherall's many tattoos, a phrase he heard at a young age from an Irish fisherman, when the latter had to steer a boat in a stormy weather. Adopting the meaning of the phrase to push his artistic creativity to new levels, Sir Andrew has been an electronic music royalty for over three decades.
In past February I had the opportunity to attend an open discussion with him, held in Athens. While I was not keen on the questions of the moderator or the audience (including my non-intervention), I was amazed by the attitude and spirit of this man. Andrew Weatherall is a great speaker with his humor-flavored feedback on various topics, from music evolution and DJ point-of-view to youth culture (not surprising considering the fact that he was once a freelance journalist). A huge respect should be given to him for his DJ work ethic, staying loyal to his musical roots and never attaining the superstar DJ identity.
The 2-hour set followed after the discussion was quirky, tailored to Mr. Weatherall's ethos. The other half of the duo (i.e. Sean Johnston) was not present, yet the track selection and the atmosphere was very ALFOS-ish (playing below 122 bpm along with occasional techno bombs). As always, the tracks included in the mix were obscure (I guess that only some of them could be identified by Shazam's groundbreaking technology).
There are very obvious tribute tracks to use for today's post:
- Happy Mondays – Hallelujah (Remix): Andrew partnered with Paul Oakenfold for remix duties on a classic Madchester anthem
- Saint Etienne - Only Love Can Break Your Heart (Remix): A "cool & deadly" remix on Saint Etienne's first single, a cover of a Neil Young track.
- The Sabres Of Paradise – Smokebelch II: Collaboration with Gary Burns & Jagz Kooner for mellow downtempo productions, featured in many chillout compilations
- Primal Scream - Come Together: The production mind behind Screamadelica, responsible for re-inventing Primal Scream and creating a rave 'n' roll album.
However, the following obscurity is selected:
MEEK - GLOWING TREES
In 1994 Andrew Weatherall used the pseudonym Emmet Prague, in order to produce track Glowing Trees. The two versions of the track are ambient techno compositions that do not fit to his dub leftfield style, but reveal his dark side in terms of music production. Limited to 500 copies, it is a must have rarity for Sir Andrew fans.
I was always curious for the vocal snippets sampled in tracks, a classic gimmick used in electronic music. Trying to identify the source of the samples was an endless quest, which was extremely more difficult in the years before the world wide web.
This post is no exception:
ELECTROTETE - I LOVE YOU (ORIGINAL VERSION)
Before sharing the information of this track, let me have a flashback in the 80's. In 1982, a band called Brilliant was formed in London, following the craze of British synth pop. It was commercially unsuccessful, but it was notorious for its involved members, who followed later a famous career in the music business:
- Martin Glover aka Youth (founding member of the Killing Joke) would be a prominent producer and remixer!
- Jimmy Cauty would become the one half of the KLF!
- Ben Watkins and Stephane Holweck would be innovators in the goa trance scene!
Even the management group of the band were famous figures:
- David Balfe (manager of the band) founded the independent record labels Zoo Records and Food.
- Bill Drummond (record company A&R manager) would become the other half of the KLF!
- Mike Stock, Matt Aitken and Pete Waterman, mostly known as Stock Aitken Waterman, were one of the most successful production partnerships from mid-1980s through the early 1990s.
Today's track belongs to Ben Watkins & Stephane Holweck. Propelled by the explosion of the acid house movement, they collaborated in 1989 for the creation of a pure electronic music project called Electrotete. Their first EP was released in 1991 by Rave Age Records, an influential French label founded by Manu Casana, who was responsible for hosting the first rave events in France. The track appears in this EP as a B-side in its original form.
One year later, the track was re-released with new versions by Apollo, the offshoot label of R&S records for the ambient division. Additional remix duties were performed by Anthony Thorpe (of The Moody Boys fame) and Danny Van Wauwe&Peter Ramson. The second remix sticks more to the original idea, containing additional elements (like an emotional piano loop and woman moaning):
ELECTROTETE - I LOVE YOU (REMIX VERSION)
Unfortunately, the lifespan of Electrotete lasted until 1994, when Shark / Alcatraz EP was released (by Apollo again). The latter track was included in The Goa Mix of Paul Oakenfold in the same year. I believe that the main reason for this was the popularity of their other project, which is no other but the legendary Juno Reactor, one of the core originators in goa trance!
Gradually, Stephane had less involvement in the JR moniker, making Ben the mastermind and undisputed leader of the project till this very day. The former focused on his side project called Total Eclipse, collaborating with the fellow French men Loïc Van Poucke and Serge Souque. P.S. The "I Love You" sample is taken from Twin Peaks series, as the first video indicated. A interesting fact about this sample is that it is was also used a few year later by Jam & Spoon in Neurotrance Adventure:
A few days ago I accidentally came across the original version of track I Know You Love Me Too! by German producer Chris Raven (Chris Raabe).
CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (ORIGINAL MIX)
BIO (an "improvised" German to English translation, taken from this Facebook page)
Chris Raven was born in 1972. His first contact with electronic music can be traced back to the start of the 90's in Solingen, a German city. There, he established his first residency at the Orange Club. During his tenure at the club, he organised electronic music events with other known DJs, like Westbam, DJ Dick and Steve Mason. Soon, he attracted the attention of Adam & Eve records, for which he would be become the label DJ, with appearances at Berlin's Love Parade and Zürich's Street Parade. He continued to spin records not only in other places of Germany, but also in Holland and Belgium.
In 1996, he collaborated in the studio with Bart Van Der Zwaan and Dr Logatec (editor's note:For some reason, I am not sure if Dr Logatec is a different person or an alias of Chris Raabe) for the production of his first track named I Know You Love Me Too!, which was released one year later by Electronic, an EMI sublabel. The track gained so much popularity, that it was licensed by important EDM labels, like Bonzai Records in Belgium and Additive in England, while it was canned by superstar DJs of this era (Paul Oakenfold, Sasha & John Digweed), reaching as classic status among clubbers.
Between the period 1999-2003, 3 additional EPs followed: - I Lost You (2000) - Smegma / Nevermore (2001) - Loss Of Memory (2003)
Along to his original productions, he was involved in remix duties for other artists. Major League - Wonder/Wonder Where You Are? (a collab between Tiesto and Armin Van Buuren) and Gaia - 4 Elements (project of AVB) are the most known to be mentioned.
Until 2014, he was a regular DJ for Familiär Statt Populär parties held at Orange Club in Düsseldorf (editor's note:Likewise, I am not aware if it is the same club moved from Solingen to Düsseldorf or a new, different place). Mixing techno, prog and house music, he continues to mark his presence at the clubbing scene.
[End of "improvisation"]
Three remixes have accompanied the original version of today's track, all released in 1997. The version by Van Bellen is a multi-layered production: a 4x4 beat, a 303-esque acid bassline and the seductive vocals lead to the main hook, composing a banging dark progressive trance stomper.
CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (VAN BELLEN REMIX)
The second remix is created by Bruce Norris. It is less sophisticated, but the emotional trance pads, which the version is based on, generate an uplifting feeling with greater emphasis on the vocal sample:
CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (BRUCE NORRIS REMIX)
The last (and the lesser known) remix is provided by Dr. Logatec with the epic-like pads:
CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (DR. LOGATEC REMIX)
I have in my possession the Additive vinyl, which features the Bruce Norris/Van Bellen remixes. Based on my current mood, I select the appropriate side of the vinyl!
As already stated in a previous blog post, progressive house & trance were blooming all around the world at the end of the previous century until the mid 00's. Sasha & John Digweed hammered the dance floor of Twilo in New York circa 1998-2001. The success of Global Underground mix CDs, which were circulating in music stores and P2P programs, championed the prog music to the masses (including myself).
Meanwhile in Greece, there was only a handful of radio stations, which broadcast exclusively electronic music tracks. A personal favorite from my youth years was Liquid FM, although I should mention that I was never a fanatic radio listener. My first encounters with EDM were through Paul Oakenfold Essential mixes that existed in Napster.
Following the trend of prog music, mid 00's was also a fruitful period for Greek artists in the area of EDM. One of the first examples is George Pallikaris, a.k.a. G-Pal. Although he started with more tech and deep house sounds, hereleased his fifth EP in Bedrock Records (2001), showcasing his first takes on progressive house. Very soon, he developed from an rising artist into a popular DJ and producer, with successful releases, such as Ocean Of Blue (2002) and Ophra (2003).
At the same time, many young talents emerged in the scene, including Stelios Vassiloudis, Kosmas Efstratiou, Christian Cambas, Giannis Douskos and Nikos Galatsopoulos. All of them appeared in an essential Greek compilation CD, Local Underground, paving the way for progressive house music. The prog craze was everywhere. The most popular Greek radio station for electronic music, Best Radio 92.6, was musically oriented on this genre, while having the support of the affiliated label Klik Records. The dancefloors of the Greek night clubs were full of clubbers dancing to the tunes of this era.
EDM has surely changed a lot since then. Progressive house is not considered "hot" now, surrendering its place to other music genres, like deep/tech house and techno. Obviously, the same pattern applies in Greece. There is nothing wrong with that, cause it's all about good music, not music styles. However, I am very curious to listen to the upcoming album of Way Out West and how Nick Warren and Jody Wisternoff (masters of progressive house) evolved through these years!
Κάποτε αποτελούσε το αγαπημένο κομμάτι του Paul Oakenfold, με συχνή εμφάνιση στα DJ sets του: Piledriver!
AMOEBA ASSASSIN - PILEDRIVER (GRAYED OUT MIX)
Ο Amoeba Assassin είναι ψευδώνυμο του Βρετανού Andy Gray. Ο Andy Gray ξεκίνησε τη μουσική του πορεία στις αρχές της δεκαετίας του 90 ως συνθέτης κομματιών για άλλους καλλιτέχνες.
Δουλεύοντας αρχικά με άγνωστους καλλιτέχνες, το ταλέντο του τον οδήγησε σταδιακά να γίνει παραγωγός για τους ευρύτερα γνωστούς, όπως η Tori Amos και οι Human League.
Το 1998 δημιούργησε το alias Amoeba Assassin, με κομμάτια προσανατολισμένα στην progressive trance μουσική. Τον ίδιο χρόνο έγραψε το πρώτο του κομμάτι με τίτλο Rollercoaster, έχοντας τη βοήθεια του Steve Sacre στα φωνητικά. Ο Paul Oakenfold, ο οποίος ήταν αναμφίβολα καλός στο να βρίσκει λαβράκια και να τα μετατρέπει σε επιτυχίες, υπέγραψε σύντομα τον Gray στην δισκογραφική του εταιρεία Perfecto Records. Έτσι, το Rollercoaster κυκλοφόρησε ως single μαζί με ένα remix του Oakey, το οποίο ακουγόταν συχνά πυκνά στα sets του club Cream.
Η γνωριμία του Andy Gray με τον Paul Oakenfold είχε ως αποτέλεσμα να συνεργαστούν ως Perfecto, ένα σχήμα που είχε δημιουργηθεί το 1990 από τον δεύτερο και τον Steve Osborne. Οι Oakenfold & Osborne ήταν ένα περιζήτητο δίδυμο για remixes κατά τη διάρκεια των 90's, ενώ παράλληλα είχαν ιδρύσει το project Grace με το κλασικό κομμάτι Not Over Yet! Οι 3 τους συνεργάστηκαν για την παραγωγή του Bunkka, του πρώτου studio album του Oakenfold. Ο Osborne είχε αποχωρήσει ήδη από τους Perfecto το 1999 και έτσι τα χρέη συμπαραγωγού στον superstar DJ ανέλαβε ο Gray.
Το 2000 ο Gray ίδρυσε τη δική του δισκογραφική εταιρεία BPM Records,με σκοπό την έκδοση της δικιάς τους δουλειάς. Η πρώτη κυκλοφορία ήταν το Piledriver ως single με 3 διαφορετικές versions: - The Hurricane Mix (original version) - Progressive - Grayed Out Mix
Η τρίτη εκδοχή έγινε η πιο γνωστή, αφού εμφανίστηκε στο DJ Mix Perfecto Presents Another World (ένα από τα τελευταία αξιοπρόσεκτα mix CDs του Oakey...). Ο Steve Sacre χαρίζει για μία ακόμα φορά τα φωνητικά του, τα οποία κυριολεκτικά εκτοξεύουν το κομμάτι (μία φωτεινή εξαίρεση στα κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής με στίχους)!
Τα τελευταία χρόνια ο Andy Gray έχει αφοσιωθεί στη δημιουργία μουσικών θεμάτων για ταινίες και διαφημίσεις, αφήνοντας στο παρελθόν τη δημιουργία progressive trance anthems...
Μία από τις πρώτες γνωριμίες μου με το χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής έγινε στα τέλη 90s - αρχές 00s. Η εποχή εκείνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα prime years του Paul Oakenfold, μέσω των 2 DJ Mixes που κυκλοφόρησαν στο σπουδαίο label Global Underground. Τότε, οι μουσικές προτιμήσεις του Oakie χαρακτηρίζονταν από μεγάλη ποικιλία, αφού κυμαίνονταν μεταξύ progressive trance, drum 'n' bass, downtempo και breakbeat.
Το intro στο πρώτο cd του GU 007: New York είναι το κομμάτι Mystica - Bliss:
MYSTICA - BLISS (MYSTICA MIX)
Ο Mystica είναι ο Ισραηλινός παραγωγός Avi Yossef, ένας από τους (άπειρους) εκπρόσωπους της ξακουστής ισραηλινής σχολήςgoa trance. Αυτό μαρτυρά και το πρώτο studio album του, Age Of Innocence, το οποίο είναι προσανατολισμένο στους ήχους της εποχής.
Το κομμάτι Bliss κυκλοφόρησε το 1998, στο label του Oakenfold, Perfecto Records. Είναι γνωστό ότι ο Oakie είχε πάντα ταλέντο στο να βρίσκει νέα κομμάτια και να τα μετατρέπει σε επιτυχίες μέσω της δισκογραφικής και των mixes του. Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι ξεκίνησε τη μουσική του σταδιοδρομία ως υπεύθυνος του τμήματος A&R για λογαριασμό άλλης δισκογραφικής εταιρείας. Επίσης, είχε ιδιαίτερη αδυναμία στη goa trance (ποιος μπορεί να ξεχάσει το πρωτοποριακό Goa Mix;).
Το Bliss, αν και τμήμα ενός goa trance album κατά κύριο λόγο, ακολουθεί μία διαφορετική φόρμουλα: είναι πιο αργό σε bpm και δημιουργεί ένα λυπηρό τόνο...
Υ.Γ.: Πέραν της παρουσίασης του κομματιού, η σημερινή ανάρτηση αποτελεί φόρος τιμής σε εκείνη την εποχή, στην οποία έκανα τις πρώτες "μουσικές ανασκαφές". Δεν μπορώ να αποφασίσω αν είναι απλά το αίσθημα της νοσταλγίας που με κυριεύει κατά καιρούς ή αν όντως η ηλεκτρονική μουσική ήταν πιο ενδιαφέρουσα τότε από ό,τι είναι τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στις μέρες μας είναι επιτακτική η ενδελεχής αναζήτηση για την εύρεση ενδιαφέροντων κομματιών, καθώς απαιτείται μεγαλύτερο φιλτράρισμα στον τεράστιο όγκο μουσικής που παράγεται σήμερα με υψηλούς ρυθμούς.
ΑυτήτηνΠαρασκευήεμφανίζεταιστηνΑθήναοQuivver. ΣύμφωναμετολογαριασμότουστοFacebook, τοdj set θαγινότανστοGaziMusicHall, τοοποίοέχειφιλοξενήσειτοντελευταίοκαιρόμεγάλαονόματατηςηλεκτρονικήςμουσικής, όπωςοSven Vath, Carl Cox, κ.λ.π.
Τα νέα ήταν πολύ ευχάριστα, καθώς πρόκειται για ένα σπουδαίο παραγωγό με πλούσια και μακροχρόνια πορεία. Ποιος είναι όμως ο Quivver, κατά κόσμον John Graham;
Η ιστορία του ξεκινά το 1992, όταν με τα ψευδώνυμα Skanna και Globe δημιουργεί τις πρώτες hardcore/dnb δουλειές του. Στις αρχές των 90's εμφανίζεται το πρώτο κύμα της progressive house, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην αγγλική σκηνή (βλ. Renaissance - The Mix Collection). Η τάση αυτή δεν αφήνει ανεπηρέαστο τον John Graham, ο οποίος υπογράφει το 1994 συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία A&M Records και φορώντας τη μάσκα του Quivver κυκλοφορεί (μαζί με τη βοήθεια του Neil Barry) τα Saxy Lady και Twist & Shout. Οι παραγωγές αυτές τράβηξαν σύντομα την προσοχή του Paul Oakenfold, ο οποίος τον υπογράφει στο label του, Perfecto Records, για μία νέα κυκλοφορία με τον τίτλο Believe In Me (1995).
Την ίδια περίοδο ο Graham ενώνει τις δυνάμεις του με τους Michael Park και Michael Wilson (γνωστοί και ως Parks & Wilson), για να δημιουργήσουν τους θρυλικούς Tilt. Το label του Oakie θα είναι η στέγη των Tilt μέχρι το 1998, καθώς ένα χρόνο μετά θα γίνει μετακόμιση στη δισκογραφική εταιρεία Hooj Choons και στη (θυγατρική τότε) Lost Language. Ο Graham θα παραμείνει στο ρόστερ μέχρι το 2002, καθώς θέλει να επικεντρωθεί περισσότερο στις solo παραγωγές του ως Quivver.
Το ταλέντο του είναι φυσικά πολύπλευρο, καθώς με τα διάφορα aliases του (είτε μόνος του είτε μαζί με άλλους) βάδισε με ιδιαίτερη επιτυχία σε διαφορετικά μονοπάτια της ηλεκτρονικής μουσικής:
Skanna: breakbeat hardcore / drum 'n' bass
Space Manoeuvres: progressive breaks / progressive trance
Stoneproof: progressive house (σε μια commercial-oriented προσπάθεια)
Tilt: progressive trance
Quivver: progressive house / tech-house / deep house
Η σημερινή επιλογή κομματιού είναι πολύ δύσκολη, καθώς υπάρχουν πολλά tracks του John Graham, τα οποία δικαίως έχουν γίνει κλασικά. Ενδεικτικά αναφέρω τα:
Space Manoeuvres - Stage One
Quivver - She Does
Quivver - Twist & Shout
Tilt - I Dream
Tilt - Invisible
Για το λόγο αυτό, θα αναρτηθεί το πρώτο κομμάτι που φτιάχθηκε με το ψευδώνυμο Quivver, το οποίο είναι το Saxy Lady (1994). Σίγουρα δεν έχει την ίδια αίγλη και αναγνωρισιμότητα με τα παραπάνω κομμάτια, αλλά έχει το δικό του ενδιαφέρον...
QUIVVER - SAXY LADY (PART 1)
QUIVVER - SAXY LADY (PART 2)
Το Part 1 είναι πιο χορευτικό, funky και με μία εθιστική dub μπασογραμμή, ενώ το Part 2 είναι η πιο σκοτεινή και αργή εκδοχή, με κάποια ψήγματα από acid synths (TB-303!!!). Και οι 2 εκδοχές αντιπροσωπεύουν τον ήχο της εποχής, που δεν είναι άλλος από την progressive house.
Μεβάσητα παραπάνωμπορείνα πεικανείςότιηβραδιάστοGazi Music Hall προβλέπεταιάκρωςενδιαφέρουσα. Ωστόσο, πριναπόμερικέςμέρεςοτόποςσυναυλίαςάλλαξεσεέναlounge bar. Όπωςκαιναέχει, το πιο πιθανόσενάριοείναιότι (ανεξάρτητααπότοντόποσυναυλίας) o Quivver θα παίξειένα (κατάτηγνώμημου)ανιαρό dj set μεκομμάτιαtech-house / deephouseπουείναιιδιαίτεραδημοφιλήτατελευταίαχρόνια. Αυτόφαίνεταιναμαρτυράκαιτοset πουέπαιξεσεγνωστόελληνικόραδιοφωνικόσταθμόηλεκτρονικήςμουσικής, οοποίοςείναικαιpromoter τουevent.
ΗειρωνείατηςυπόθεσηςείναιότιτηνεπόμενημέραοJohn Graham ταξιδεύειγιατοθρυλικόCreamτουLiverpool, γιαμίαβραδιάαναβίωσηςτηςχρυσήςεποχήςτουclub (μέσα 90's - αρχές 00's). Θαήτανσίγουραμίααπίστευτηεμπειρίαανγινότανκάτιαντίστοιχοσταμέρημας (δηλαδή να ακουγόταν μουσική εκείνης της εποχής), αλλάδυστυχώςοQuivver (όπως και οι πολλοί άλλοι επιτυχημένοι παραγωγοί) έχει πέσειθύματηςσημερινήςμόδας, γεγονόςγιατοοποίοφταίνεκαιοιDJs, αλλάκαιτοκοινό...
Τις τελευταίες μέρες μου έχει κολλήσει ένα σχετικά παλιό trance τραγούδι, που είναι το Mystery Land, από τους Y-Traxx...
Y-TRAXX - MYSTERY LAND (ORIGINAL MIX)
Οι Y-Traxx αποτελούνται από τους Frédéric De Backer, Laurent David και TC Process. Όπως μαρτυρά το discogs, οι εν λόγω κύριοι δεν έχουν να επιδείξουν ιδιαίτερη δουλειά πέρα από το Mystery Land, το οποίο βέβαια δεν είναι 100% δική τους δουλειά. Συγκεκριμένα, το τραγούδι βασίζεται σε μεγάλο βαθμό από το beat του Odyssey To Anyoona των Jam & Spoon, συνδυασμένο με ένα vocal loop και μία ωραία μελωδία. Διαπιστώστε την ομοιότητα:
JAM & SPOON - ODYSSEY TO ANYOONA
Το Mystery Land (1995) έγινε ιδιαίτερα γνωστό στο κοινό ως τραγούδι του DJ Mix CD "Resident: Two Years of Oakenfold at Cream" (1999), δια χειρός του (κάποτε μεγάλου) παραγωγού Paul Oakenfold. Στο CD αυτό μπορεί να βρει κανείς πραγματικά διαμάντια της trance μουσικής, θυμίζοντας εποχές, στις οποίες οι παραγωγοί είχαν περισσότερη έμπνευση από ότι σήμερα...
Κάνοντας μετάβαση πάλι στην trance μουσική, συναντάμε το μουσικό σχήμα The Thrillseekers, με ένα από τα καλύτερα κομμάτια της epic trance. Αυτό είναι το Synaesthesia...
THE THRILLSEEKERS - SYNAESTHESIA (THE THRILLSEEKERS CLUB MIX)
Παρά τη χρήση του πληθυντικού, οι Thrillseekers είναι ένα μουσικό project που αποτελείται από ένα άτομο μόνο, τον Άγγλο παραγωγό Steve Helstrip (one-man show δηλαδή). Το Synaesthesia είναι μία από τις πρώτες του δουλειές (1998), η οποία εκτόξευσε αμέσως τη δημοτικότητά του στα ύψη, αν αναλογιστεί κανείς ότι προσέλκυσε το ενδιαφέρον ήδη αναγνωρισμένων παραγωγών της εποχής, όπως του Paul Oakenfold και του Paul Van Dyk. Ωστόσο, δεν αποτελεί την μοναδική επιτυχία του, καθώς ο Steve Helstrip μας προσέφερε τραγούδια όπως τα By Your Side, Waiting For You και Dreaming Of You (χωρίς όμως να είναι του ίδιου βεληνεκούς με το Synaesthesia).
Εκτός από πετυχημένος παραγωγός, ο Steve Helstrip είναι και ικανότατος DJ και remixer. Τα πιο γνωστά του remixes (τουλάχιστον για μένα) είναι αυτά που έκανε για 2 τραγούδια του Chicane, το Autumn Τactics και το Saltwater (καθώς και για το Poppiholla πρόσφατα). Επίσης, είναι γνωστός και με άλλα aliases, όπως Hydra, En Motion, Rapid Eye, Insigma και Morpheus.
Σχετικά με το Synaesthesia, τα λόγια είναι περιττά, καθώς η μουσική μιλάει από μόνη της. Η βασική μελωδία είναι μαγευτική και ξεσηκωτική ταυτόχρονα. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι "πάσχει" από ένα πρόβλημα, από το οποίο πάσχουν τα περισσότερα δημοφιλή τραγούδια της trance (και όχι μόνο): την vocal εκδοχή. Η εκδοχή αυτή, με φωνητικά από την Sheryl Deane, δεν είναι απαραίτητα κακή, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι επισκιάζει αντί να υποστηρίζει τη μελωδία, η οποία αποτελεί το βασικό στοιχείου του τραγουδιού. Μπορείτε να την ακούσετε παρακάτω:
THE THRILLSEEKERS FEAT. SHERYL DEANE - SYNAESTHESIA (FLY AWAY)
