Tune #117: Latitude - Es La Rosa

At the start of the 90's UK club scene was already experiencing the explosion of acid house, which was emerged at the Second Summer of Love in '88. Meanwhile, the first generation of progressive house tracks has begun to surface with the support of legendary labels such as Guerilla & Limbo Records, championed by producers William Orbit & Leftfield and played in clubs by Sasha & John Digweed, prior to their stardom. Tunes of the genre that have been also presented in the blog are the following:

• Leftfield - Space Shanty
• Quivver - Saxy Lady
• Evolution - Jaywalkin'

Early progressive house tracks had the mixture of elements for a chugging dancefloor filler; dubby / groovy basslines accompanied by spacey & atmospheric synths & long chords. Back to 1991, a hidden artifact of that era can be found:

LATITUDE - ES LA ROSA (PIANO MIX)

LATITUDE - ES LA ROSA (GUITAR MIX)

Latitude was a short-lived project of art students David Hill and Ellen McAuslan, based in London. The duo was one of the first signings for Nude Records, mostly known for releasing the first works of English alternative rock band Suede.

Their first release was a white label for the discographic company, possibly influenced by the rising popularity of progressive house. Es La Rosa is a balearic prog tune, presented in two different editions; A-side contains more vocals with a leading piano melody, while the B-side is dubbier combined with a lead guitar! Both versions contain the classic stabs which are easily recognizable in the music style.

A nice trivia for the track is that it was the first vinyl release for Sean Johnston (performing mixing duties), curator of the ALFOS events along with the late Andrew Weatherall. IMO, it shares similarities with the remix of the latter for Sly And Lovechild – The World According To Sly & Lovechild (1990).

Little information can be found on the Internet regarding the group and its members. Only available information at the moment is that Ellen McAuslan continues to work in the art business as an animator and art director. I wonder if the group members are aware of their contribution to the early progressive music; the way it should be!

P.S. HAPPY NEW YEAR!

Tune #105: Rabbit In The Moon - Deeper

Rabbit In The Moon is an American electronic music group that was established in 1992 by David Christophere (Confucius), Steven R. McClure (DJ Monk) and Steve Eachon (Bunny). The group represented the Florida breaks scene of the 90's along with DJs Kimball Collins & Chris Fortier.

RITM rose to prominence with the dancefloor classic O.B.E. (Out-Of-Body Experience), which was released in 1993 by Hallucination, an indie label set-up by Confucius & Monk for releasing their output. The track was later featured in various DJ mix CDs (with Northern Exposure being the most important one) and was also licensed to west coast label Hardkiss (East meets West) with new remixes. After 1994, they broke the American barriers and reached the European electronic music scene, performing remix duties for Orbital, Goldie, Cosmic Baby and Sarah McLachlan. Additionally, they collaborated with German group Humate (then consisted of Gerret Frerichs & Patrick Kjonberg) for the 4-tracker Hemispheres E.P. The success of the EP produced an additional release with remixes for one of the tracks-hemispheres (East).

Today's track is a B-side taken from a purple-tinted vinyl, released by Hallucination in limited edition. Deeper is a hypnotic breakbeat track that includes the representative breaks sound of RITM. Firstly exposed to it via Chicane's comp CD, it is certainly not a track to pass through. A nice trivia of Deeper is that it features a slowed down sample of Kate Bush vocals, taken from her song And Dream Of Sheep.

RABBIT IN THE MOON - DEEPER

In 2002 Monk leaves the group, which continues to exist till this day as duo (Confucius & Bunny). While I am not familiar with their latest sound, it seems that their live performances are very intense and cinematic, a sight worth seeing!

P.S. I'm weak so let me sleep and dream of sheep...

Label Realm: Dope recorDs

Enter the "D" section of label realm:

Dance Pool was a successful mainstream dance label company in Frankfurt Germany. Several famous acts released music in the label, such as Culture Beat, Jam & Spoon, The KLF. In the 90's, it served as the label to release classic eurodance tracks (Culture Beat - Mr. Vain, Ice MC - Think About The Way, Maxx - Get-A-Way) that ruled the dance charts. The last release can be found in 2003...

Data Records was not a classic label per se, however it was a great introduction for trance newbies at the turn of the millennium (1999-2002). Some indicative examples are ATB - Till I Come, Storm - Time To Burn, Zombie Nation - Kernkraft 400 and releases by Kamaya Painters and Oliver Lieb (the original version of Subraumstimulation is a tech-trance masterpiece). It was a sublabel of Ministry of Sound, originally focused on trance music. After the unification of all genres in one label, Data Records lost its touch.

A classic one! Deconstruction Records was established in 1986 by Pete Hadfield and Keith Blackhurst, but it reached its glory days when Hacienda's resident DJ Mike Pickering joined as A&R. All the masterpieces from the early days of UK house music can be found here: T-Coy - Carino, Guru Josh - Infinity, N-Joi - Anthem, M People ‎– How Can I Love You More and K-Klass ‎– Rhythm Is A Mystery are a handful of them. The label was also the first production home for Sasha and Way Out West. The legendary status of the label was maintained until 2000.

Dedicated was a British independent record label that released music between 1990 and 1998 by Spiritualized, Spacemen 3, Global Communication, Beth Orton (in the U.S.), Chapterhouse, Cranes and others. It was based in London and founded by Doug D'Arcy. The label deserves a reference just for the release of Global Communication - 76:14, one of the best ambient music albums (thank you Mr. Pritchard & Mr. Middleton for the blissful experience of 12:18).


Merry Christmas and a Happy New Year!

Tune #90: Chris Raven - I Know You Love Me Too!

A few days ago I accidentally came across the original version of track I Know You Love Me Too! by German producer Chris Raven (Chris Raabe).

CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (ORIGINAL MIX)


BIO (an "improvised" German to English translation, taken from this Facebook page)

Chris Raven was born in 1972. His first contact with electronic music can be traced back to the start of the 90's in Solingen, a German city. There, he established his first residency at the Orange Club. During his tenure at the club, he organised electronic music events with other known DJs, like Westbam, DJ Dick and Steve Mason. Soon, he attracted the attention of Adam & Eve records, for which he would be become the label DJ, with appearances at Berlin's Love Parade and Zürich's Street Parade. He continued to spin records not only in other places of Germany, but also in Holland and Belgium.

In 1996, he collaborated in the studio with Bart Van Der Zwaan and Dr Logatec (editor's note: For some reason, I am not sure if Dr Logatec is a different person or an alias of Chris Raabe) for the production of his first track named I Know You Love Me Too!, which was released one year later by Electronic, an EMI sublabel. The track gained so much popularity, that it was licensed by important EDM labels, like Bonzai Records in Belgium and Additive in England, while it was canned by superstar DJs of this era (Paul Oakenfold, Sasha & John Digweed), reaching as classic status among clubbers.

Between the period 1999-2003, 3 additional EPs followed:
- I Lost You (2000)
- Smegma / Nevermore (2001)
- Loss Of Memory (2003)

Along to his original productions, he was involved in remix duties for other artists. Major League - Wonder/Wonder Where You Are? (a collab between Tiesto and Armin Van Buuren) and Gaia - 4 Elements (project of AVB) are the most known to be mentioned.

Until 2014, he was a regular DJ for Familiär Statt Populär parties held at Orange Club in Düsseldorf (editor's note: Likewise, I am not aware if it is the same club moved from Solingen to Düsseldorf or a new, different place). Mixing techno, prog and house music, he continues to mark his presence at the clubbing scene.

[End of "improvisation"]


Three remixes have accompanied the original version of today's track, all released in 1997. The version by Van Bellen is a multi-layered production: a 4x4 beat, a 303-esque acid bassline and the seductive vocals lead to the main hook, composing a banging dark progressive trance stomper.

CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (VAN BELLEN REMIX)


The second remix is created by Bruce Norris. It is less sophisticated, but the emotional trance pads, which the version is based on, generate an uplifting feeling with greater emphasis on the vocal sample:

CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (BRUCE NORRIS REMIX)


The last (and the lesser known) remix is provided by Dr. Logatec with the epic-like pads:

CHRIS RAVEN - I KNOW YOU LOVE ME TOO! (DR. LOGATEC REMIX)



I have in my possession the Additive vinyl, which features the Bruce Norris/Van Bellen remixes. Based on my current mood, I select the appropriate side of the vinyl!

Tune #82: Young American Primitive - Sunrise

Do you remember Greg Scanavino?

YOUNG AMERICAN PRIMITIVE - SUNRISE


Mostly known as Young American Primitive, Greg Scanavino was a member of the west coast breaks scene that emerged in the early nineties from the Bay Area. In 1992, he released his homonymous EP at ZoëMagik Records, a indie label that focused on the native electronic sound of San Francisco. The first album followed one year later, showcasing his initial musical ideas. His music appeared in several compilations and caught the eye (or ear!) of DJ superstars Sasha & Digweed, resulting to the inclusion of track These Waves in mix album Northern Exposure, released in 1996.

In the same year Geffen Records signed Scanavino for the production of his second album African Cosmopolitan. In late 1997, some promos were circulated but Geffen never officially released the album and apparently YAP parted ways with the company!

In 2001 he made a brief return to music production, in order to fulfill his remix duties for artists like Pole Folder, Anthony Pappa & Barry Gilbey. Additionally, he collaborated with east coast DJ Jimmy Van M & Terra Deva for the production of track Forget Time. Possibly frustrated by the strategic movies of large music companies and in search of artistic freedom, he created his own label YAPLAB Recordings in 2005, a joint venture with Jonathan Lisle, who worked as A&R manager for Bedrock records.

In 2010 he released via digital format the "lost" second album, which unfortunately did not share the same quality with his first one. His last traces are found in 2012, when he released the comp CD Continuing Transmission, which featured old & new material...

Back to the posted track: Sunrise is obviously part of the first album and represents the signature sound of YAP. The main synth melody accompanied with the driving minimal effects create a calming experience (best served when stranded in space).

Trivia: the vocal sample "You know what's worrying me Stu? No, Jory what's worrying you? Miss Christian, I never told her my name" is taken from the episode It Cralwed Out Of The Woodwork of the TV Show The Outer Limits (1963).

A pinch of Greek electronic music

As already stated in a previous blog post, progressive house & trance were blooming all around the world at the end of the previous century until the mid 00's. Sasha & John Digweed hammered the dance floor of Twilo in New York circa 1998-2001. The success of Global Underground mix CDs, which were circulating in music stores and P2P programs, championed the prog music to the masses (including myself). 

Meanwhile in Greece, there was only a handful of radio stations, which broadcast exclusively electronic music tracks. A personal favorite from my youth years was Liquid FM, although I should mention that I was never a fanatic radio listener. My first encounters with EDM were through Paul Oakenfold Essential mixes that existed in Napster.

Following the trend of prog music, mid 00's was also a fruitful period for Greek artists in the area of EDM. One of the first examples is George Pallikaris, a.k.a. G-Pal. Although he started with more tech and deep house sounds, he released his fifth EP in Bedrock Records (2001), showcasing his first takes on progressive house. Very soon, he developed from an rising artist into a popular DJ and producer, with successful releases, such as Ocean Of Blue (2002) and Ophra (2003).

At the same time, many young talents emerged in the scene, including Stelios Vassiloudis, Kosmas Efstratiou, Christian Cambas, Giannis Douskos and Nikos Galatsopoulos. All of them appeared in an essential Greek compilation CD, Local Underground, paving the way for progressive house music. The prog craze was everywhere. The most popular Greek radio station for electronic music, Best Radio 92.6, was musically oriented on this genre, while having the support of the affiliated label Klik Records. The dancefloors of the Greek night clubs were full of clubbers dancing to the tunes of this era.

EDM has surely changed a lot since then. Progressive house is not considered "hot" now, surrendering its place to other music genres, like deep/tech house and techno. Obviously, the same pattern applies in Greece. There is nothing wrong with that, cause it's all about good music, not music styles. However, I am very curious to listen to the upcoming album of Way Out West and how Nick Warren and Jody Wisternoff (masters of progressive house) evolved through these years!

Tune #73: Evolution - Jaywalkin'

That IS the way to do it!

EVOLUTION - JAYWALKIN'


Το 1987 άρχισε να ξεπροβάλλει η acid house στο Manchester. Τα θρυλικά parties που στέγασε το club Haçienda την περίοδο 1988 - 1992, η εκτεταμένη χρήση MDMA, η εμφάνιση νέων σχημάτων (808 State, A Guy Called Gerald), καθώς και η επίδραση της acid σε alternative rock συγκροτήματα της περιοχής (Happy Mondays, Stone Roses) συνέβαλαν στη δημιουργία του όρου Madchester!

Αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες του νέου κινήματος της acid house ήταν οι παιδικοί φίλοι Barry Jamieson και Jonathan Sutton. Ο ενθουσιασμός τους για την μουσική σκηνή που εξαπλώθηκε σύντομα σαν ιός σε ολόκληρη την χώρα τους οδήγησε στη δημιουργία του σχήματος Evolution.

Το 1989 οι Evolution ίδρυσαν το label Positive Vinyl, με σκοπό την κυκλοφορία του πρώτου τους κομματιού Came Outta Nowhere (1990).  Την ίδια περίοδο άρχισε τις πρώτες του εμφανίσεις στο Haçienda ένας νεαρός DJ, τον οποίο οι Evolution κάλεσαν στο studio για το πρώτο του remix. O DJ αυτός δεν ήταν άλλος από τον Sasha!

Οι πρώτες κυκλοφορίες της Positive Vinyl κέντρισαν το ενδιαφέρον της Deconstruction Records και έτσι οι Evolution κέρδισαν ένα συμβόλαιο σε μία μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία, η οποία ζούσε επίσης στον πυρετό της house με καλλιτέχνες όπως οι Black Box, N-Joi, K-Klass και άλλοι. Είναι πολύ πιθανό σε αυτή τη συνεργασία να βοήθησε και ο Mike Pickering, ο resident DJ του Haçienda που εκτελούσε παράλληλα χρέη A&R manager για τη δισκογραφική.

Η πρώτη κυκλοφορία των Jamieson και Sutton στην Deconstruction ήταν το Everybody Dance EP (1993), το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία με διαφορετικές εκδόσεις σε Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α., Γαλλία και Αυστραλία. Έτσι, η δουλειά τους γινόταν όλο και περισσότερο γνωστή και σύντομα το δίδυμο βρέθηκε να συνθέτει remixes για άλλους εκπροσώπους της progressive house, όπως οι Deep Dish, BT και Slam.

To 1996 ξεκινά η δεύτερη φάση των Evolution, καθώς ιδρύθηκε η δισκογραφική εταιρεία Fluid Recordings. Το νέο label προσανατολιζόταν πλέον σε παραγωγές progressive trance, το νέο είδος μουσικής που αποτέλεσε την εξέλιξη της progressive house και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του 90. Η Fluid Recordings αποτέλεσε στέγη για τις κυκλοφορίες των Jimmy Van M, Andy Ling, Lucien Foort και Bill Hamel. Παράλληλα, οι Jamieson και Sutton δημιούργησαν νέα aliases, όπως τα Arrakis, Bluefish και Escape, έτσι ώστε οι trancier παραγωγές τους να μην συσχετίζονται με το project των Evolution.

Το 2001 ο κύκλος της Fluid Recordings έκλεισε και ο Barry Jamieson μετακόμισε στην Αμερική. Η μουσική σκηνή του Manchester είχε αλλάξει ριζικά και δεν συμβάδιζε πλέον με τις παραγωγές του.
Μέσω του Jimmy Van M, ο Baz ήρθε ξανά σε επαφή με τον Sasha, ώστε να ενταχθεί στην ομάδα για την παραγωγή του νέου album του, Airdrawndagger. Στο σπίτι του Sasha στη Φλόριντα θα γνωριστεί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας (Charlie May, Junkie XL, Simon Wright και Gaëtan Shurrer) και έχοντας πρόσβαση σε μουσικό εξοπλισμό που θα ζήλευε κάθε παραγωγός, θα συμβάλλει επίσης στη δημιουργία ενός πρωτοπωριακού studio album/DJ Mix: το Involver!  Η συνεργασία του Sasha με τον Jamieson συνεχίστηκε και στα επόμενα albums του, με πιο πρόσφατο το Scene Delete, που κυκλοφόρησε φέτος την άνοιξη.

Από την άλλη πλευρά, ο Jon Sutton φαίνεται να έχει χαθεί από τον κόσμο της (ηλεκτρονικής) μουσικής, καθώς η πιο πρόσφατη κυκλοφορία ήταν το τελευταίο single των Evolution με την ονομασία Blaster (2004).

Κλείνοντας, το σημερινό κομμάτι ανήκει στην εποχή που οι Evolution ήταν μέλη της Deconstruction. Το Jaywalkin' κυκλοφόρησε το 1993 και ήταν το τέταρτο κατά σειρά E.P. από τα συνολικά έξι που κυκλοφόρησαν στην δισκογραφική εταιρεία. Το κομμάτι ενθυλακώνει τα κατάλληλα συστατικά για μια πετυχημένη συνταγή της progressive house: dub μπασογραμμές, funky wah effects και ένα φωνητικό sample. Την ίδια χρονιά συμπεριλήφθηκε στη συλλογή A Life In The Year Of Deconstruction, η οποία κυκλοφόρησε από την RCA και στην Ελλάδα!

Tune #67: Petter - All Τogether

Balance 005 (2003): ένα αξιομνημόνευτο DJ mix CD δια χειρός James Holden, το οποίο ανέδειξε το τελευταίο μεγάλο κύμα της progressive house. Το συγκεκριμένο mix απότελεσε το σημείο μετάβασης από τον ήχο της Hooj Choons (που μεσουράνησε από τα μέσα των 90's μέχρι το κλείσιμό της το 2003) σε πιο σκοτεινούς και μινιμαλιστικούς προσανατολισμούς, όπως τους έθεσαν τα labels Border Community (του Holden) και Yoshitoshi (των Deep Dish).

Ένα από τα highlights του mix από το πρώτο CD αποτελεί το κομμάτι All Together από τον Petter Nordkvist:

PETTER - ALL TOGETHER


Ο Σουηδός παραγωγός ήταν ένας από τους πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες (μαζί με τους Nathan Fake, Avus και MFA) που ανακάλυψε και στρατολόγησε στο label του ο James Holden. Τα κομμάτια τους έγιναν η πρώτη ύλη για ένα ανεπανάληπτο mix, το οποίο συνδύασε μαεστρικά ήχους από τα φάσματα της progressive house, techno και electro.

Ο Petter εμφανίζεται μέσα στο mix και σε άλλα κομμάτια, όπως το These Days και Tonediary. Το πρώτο μάλιστα κέντρισε τον ενδιαφέρον του Sasha, ο οποίος το συμπεριέλαβε το 2004 στην πρώτη εκδοχή της σειράς Involver, σε μία διαφορετική εκτέλεση!

Μετά από 13 χρόνια, το All Together έχει ωριμάσει αρκετά καλά, καθώς εύκολα μπορεί να χωρέσει σε dj sets της τρέχουσας εποχής. Αν και το Balance 005 δεν προορίζεται για να ακουστεί σε clubs, το συγεκριμένο κομμάτι είναι ικανό να ξεσηκώσει τα dancefloors!

Τα τελευταία 10 χρόνια ο Petter Nordkvist δεν φαίνεται να ασχολείται ιδιαίτερα με την δημιουργία δικής του δουλειάς (πέρα από κάποια σποραδικά remixes), καθώς είναι αφοσιωμένος σε καθήκοντα παραγωγού για άλλους μουσικούς, μέσα από την δισκογραφική Studio Barnhus, η οποία ιδρύθηκε το 2010 από τον ίδιο μαζί με τους Axel Boman και Kornèl Kovács.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στο CD1 πραγματοποιεί την εμφάνισή του και το progressive anthem εκείνης της χρονιάς, You Are Sleeping, η ιστορία του οποίου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα...

Tune #59: The Bubble ‎– Squeek!

Όταν το σαξόφωνο συναντά την progressive house!

THE BUBBLE - SQUEEK! (VERSION 1)


Ο Richard Dekkard είναι ένα όνομα άγνωστο στο εύρυτερο κοινό της ηλεκτρονικής μουσικής. Το γεγονός αυτό είναι συνάμα παράδοξο και λογικό.

Παράδοξο γιατί:

Ο Dekkard έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της 90's ηλεκτρονικής σκηνής, όπως ο Sasha, ο Brian Transeau (γνωστός ως BT) και οι Hybrid. Συγκεκριμένα, για τον πρώτο εκτέλεσε χρέη ghost producer. ΄Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο κύριος Coe έχει απίστευτη τεχνική ως DJ, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί η ίδια κουβέντα για την παραγωγή κομματιών. Για τον λόγο αυτό είχε επιστρατευθει σε όλη την πορεία του πληθώρα ghost producers, με πιο σημαντικούς τον Tom Frederikse, τον Dekkart και τον μισό "γαργαντούα" Charlie May.

Επίσης, ο Dekkart έχει μιξάρει κομμάτια από best-selling μουσικούς, όπως ο Mike Oldfield, η Dido και ο Seal.

Λογικό γιατί:

Τι συνέβη στον ταλαντούχο Αμερικανό και δεν έτυχε της αρμόζουσας αναγνώρισης; Μα φυσικά το γεγονός ότι έπεσε θύμα αδηφάγων μανατζαραίων και δισκογραφικών εταιρειών. Όπως περιγράφεται από προιστορικό άρθρο (1997), οι φορές στις οποίες ο Dekkard δεν έλαβε τα χρήματα από royalties ή δεν είχε την ελευθερία να δουλέψει σύμφωνα με τα δικά του πρότυπα είναι αμέτρητες.

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι ο Dekkie (ο οποίος μοιράζεται το ίδιο όνομα με το βασικό πρωταγωνιστή της ταινίας Blade Runner) έχει βρει την ηρεμία του συνθέτοντας μουσική και trailers για video games.

Το σημερινό κομμάτι είναι ανήκει στην post-Sasha εποχή του Dekkard. To 1996, με το ψευδώνυμο The Bubble κυκλοφόρησε το κομμάτι Squeek! στην Jackpot Records, την στέγη των Blue Amazon. Αν και το Squeek! κινείται σύμφωνα με την κλασική φόρμουλα της 90's progressive house, παρουσιάζει ένα πολύ ιδαίτερο στοιχείο: την παρουσία σαξοφώνου! Μήπως η έμπνευση του Laurent Garnier για το The Man With The Red Face να προήλθε από αυτό το κομμάτι;

Υπάρχουν 2 διαφορετικές versions:
- Interpolating Analphungus Constipatory Mix
- Dekkie's Rats In The Attic Mix

Χωρίς να είναι γνωστό ποια version θεωρείται original, παρουσιάζεται η πρώτη (είναι και η μόνη διαθέσιμη στο youtube!).

Υ.Γ. Αγοράζοντας πρόσφατα το πρώτο album ST7 Science & Nature των Salt Tank, επιβεβαίωσα για μία ακόμα φορά πόσο κρίμα είναι το γεγονός ότι έχουν χαθεί από προσώπου γης...

Tune #56: Van Bellen - Groovepalette

Ο Γερμανός Jörg Querner, γνωστός ως (Yoogie Van Bellen), ανήκει στην τρομερή φουρνιά της progressive trance μεταξύ τέλη 90's - αρχές 00's, μιας εποχής που παρήγαγε καταιγιστικά κομμάτια (όπως το Breeder - Tyrantanic που αναρτήθηκε παλαιότερα). Κινούμενο σε αυτά τα πλαίσια, το Music Miner παρουσιάζει το Soul Feel Groovepalette!

VAN BELLEN - GROOVEPALETTE


Το μουσικό υπόβαθρο του Yoogie περιλαμβάνει διάφορα ακούσματα, όπως οι πρωτοπόροι Pink Floyd, Jean Michel Jarre, Kraftwerk (από τα 70s), disco και soul (από τα 80s), καθώς και italo dance και hip hop. Μεγάλη επιρροή σύμφωνα με τα λεγόμενά του αποτελεί το συγκρότημα Art Of Noise, ένα από τα πρώτα μουσικά σχήματα που χρησιμοποίησε το sampling σε pop μουσική.

Το DJing και η παραγωγή μουσικής ξεκίνησε σε ερασιτεχνικό στάδιο στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80. Ολοκληρώντας τις επαγγελματικές του σπουδές το 1994, η χρονιά ορόσημο αποτέλεσε 3 χρόνια αργότερα, όταν συνεργάστηκε με τους Harry Kane & Andreas Bialek, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους Nalin & Kane.

Στο label τους, Superfly, κυκλοφόρησε το 1997 η πρώτη παραγωγή του Van Bellen με την ονομασία Let Me Take You (On A Journey). Την ίδια χρόνια οι Nalin & Kane του δάνεισαν τον κομμάτι τους Talkin' About για remixing.

Το χρονικό διάστημα 1997 - 2004 αποτελεί την χρυσή εποχή για τον Yoogie, καθώς κυκλοφόρησαν κομμάτια όπως:

• Saint & Sinners - Pushin' Too Hard (σε συνεργασία με τον Wilfried Belz)
• Saint & Sinners - Pacific High
• Power Dove - September Soul (σε συνεργασία με τον John Johnson)
• Breeder - New York FM (remix)
• DJ Sakin & Friends - Protect Your Mind (remix)
• John Johnson - I Want Your (remix)

τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από τους Sasha & Digweed, προμοτάροντας τον ήχο της progressive trance.

Στην ίδια κατεύθυνση κυμαίνεται και το Soul Feel, το οποίο κυκλοφόρησε το 2000 στο βρετανικό label Beak Recordings. Την επόμενη χρονιά το κομμάτι συμπεριλήφθηκε στο Bedrock DJ Mix του Jimmy Van M, κάνοντας το ευρύτερα γνωστό στο κοινό της ηλεκτρονικής μουσικής.

Πραγματοποιώντας ένα διάλειμμα μεταξύ 2005 - 2011, ο Jörg Querner επέστρεψε στη δράση με μουσικές στο φάσμα της progressive house. Μπορεί αυτές να μην προσεγγίζουν τα πρότυπα της χρυσής εποχής, αλλά ένα είναι σίγουρο: o Van Bellen έχει στο παλμαρέ του μία πληθώρα από σπουδαίες δουλειές και θα έπρεπε να τυγχάνει μεγαλύτερης αναγνώρισης...

Tune #43: Fluke - Slap It

Διάττων Αστήρ: Φωτεινό κινούμενο σημείο που εμφανίζεται ξαφνικά στο νυχτερινό ουρανό για μικρό χρονικό διάστημα και μετά εξαφανίζεται.

In English words: Fluke!|

FLUKE - SLAP IT (UNTITLED V3)

Οι Fluke δημιουργήθηκαν από μία τριμελή παρέα (Jon Fugler - Mike Bryant - Mike Tournier) στο Λονδίνο κοντά στα τέλη της δεκαετίας του 80. Ως γνωστό, την εποχή εκείνη σημειώθηκε η έκρηξη της acid house, η οποία αναπόφευκτα επηρέασε τον ήχο τους και τους έστρεψε σε πιο ηλεκτρονικούς προσανατολισμούς.

Οι πρώτες τους δουλειές δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση. Η κατάσταση όμως άλλαξε άρδην το 1994, όταν ο Sasha διάλεξε το κομμάτι τους Slid (PDF Mix) ως intro για το δεύτερο cd του Renaissance Mix. Φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με το κομμάτι, αφού χρησιμοποίησε και άλλη εκδοχή (Scat & Sax Frenzy)!

Οι καλύτερες στιγμές του σχήματος βρίσκονται στα δύο albums Risotto (1997) και Puppy (2003), τα οποία παρά τη μεγάλη τους χρονολογική διαφορά και την αλλαγή κατεύθυνσης της dance μουσικής αποτελούν ένα εξαιρετικό μείγμα progressive house, breaks και downtempo. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Puppy δημιουργήθηκε χωρίς τον Mike Tournier, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το σχήμα το 1998. Μέχρι το 2000 οι Fluke ήταν ουσιαστικά ανενεργοί, καθώς δεν είχε κυκλοφορήσει κάποια νέα δουλειά. Ωστόσο, το comeback τους ήταν εντυπωσιακό, αλλά σύντομο, καθώς έμελλε το Puppy να είναι το τελευταίο album των Fugler και Bryant με αυτό το ψευδώνυμο. Το 2005 οι δυο τους δημιούργησαν τους 2 Bit Pie, κυκλοφορώντας ένα album και 2 singles. Έκτοτε, δεν υπάρχει κάποιο νέο κομμάτι...

Ας περάσουμε όμως στη σημερινή ανάρτηση: ένα αληθινό prog monster το οποίο καταφέρνει άνετα να ξεσηκώνει το πλήθος με το dark tribal bassline του!

Το κομμάτι είναι πιθανώς γνώριμο στους περισσότερους από τη δεύτερη ταινία του Matrix, καθώς ακούγεται στην σκηνή που οι κάτοικοι της Zion χορεύουν (δικαίως) σαν μανιακοί, ενώ ο Neo (Keanu Reeves είσαι απατεώνας) απολαμβάνει μία ιδιωτική στιγμή με την Trinity (Carrie-Anne Moss είσαι αρρώστια!!!). Στα πλαίσια της ταινίας είχε την ονομασία Zion:

FLUKE - ZION

Είναι πραγματικά απορίας άξιο που η original δεκάλεπτη εκδοχή δεν κυκλοφόρησε ποτέ (παρά μόνο ως 12" για promotion use από το label Appalooso). Για την ιστορία, ένα edit του Slap It κυκλοφόρησε στο Puppy με διαφορετικό πάλι τίτλο (Another Kind Of Blues).

Οι Fluke σίγουρα είχαν διάρκεια μεγαλύτερη από ένα διάττοντα αστέρα, αλλά αποσύρθηκαν το ίδιο ξαφνικά. Ίσως έφταιξε το γεγονός ότι ήταν ένα υποτιμημένο μουσικό project, το οποίο δεν έτυχε (αδίκως) την ίδια αποδοχή όπως οι κλασικοί εκπρόσωποι του big beat μέσα στη δεκαετία του 1990 (The Prodigy, The Chemical Brothers, The Crystal Method, Fatboy Slim)...

Tune #39: Circulation - Turquoise

Σε προηγούμενη ανάρτηση είχα αναφερθεί στην τωρινή μόδα της deep house / tech-house. Ήρθε η ώρα να δώσω και ένα παράδειγμα, στο οποίο η tech-house προσφέρει ένα πραγματικά δυνατό κομμάτι:

CIRCULATION - TURQUOISE (ORIGINAL MIX)


Οι Circulation είναι οι Βρετανοί Matthew Jackson και Paul Davis. Γνωρίστηκαν το 1996 σε ένα δισκοπωλείο και από το 1998 κυκλοφόρησαν οι πρώτες του παραγωγές με αυτό το ψευδώνυμο. Είναι ιδιαίτερα γνωστοί για τα "χρωματιστά" κομμάτια τους, καθώς αυτά έχουν ονοματιστεί σύμφωνα με διάφορες αποχρώσεις. Τα περισσότερα από αυτά κυκλοφόρησαν μέσω των 2 studio albums τους, Colours (2000) και Colours 2 (2003), τα οποία αποτελούν ορόσημα της tech-house. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι παραγωγές τους περιορίζονται στο συγκεκριμένο μουσικό είδος, αφού τα κομμάτια τους είναι επιτυχημένα μείγματα από ambient, groovy, funky και techy γνωρίσματα.

Η μουσική τους έγινε σύντομα γνωστή στα αυτιά φημισμένων DJs (Sasha, John Digweed, Danny Howells, Steve Lawler), οπότε ήταν αναμενόμενο να ακουστεί σε πολυάριθμα sets. Βέβαια, και οι live εμφανίσεις των ίδιων των Circulation ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες (όπως το Essential Mix της 01/04/2002).

Το 2005 φαίνεται ότι ο Matt Jackson αποχώρησε από το σχήμα, οπότε το alias συνεχίστηκε (κυρίως σε remixes άλλων κομματιών) από τον Paul Davis.

Το Turquoise είναι το πιο γνωστό κομμάτι των Circulation (έχει άλλωστε τα περισσότερα releases). Κυκλοφόρησε αρχικά το 1999 σε βινύλιο, ενώ το 2000 αποτέλεσε τμήμα του πρώτου τους album. Η μουσική του δίνει την αίσθηση ενός παγωμένου τοπίου, το οποίο είναι ταυτόχρονα ήρεμο, βαθύ και σκοτεινό.

Το 2012 ανακατασκευάστηκε ως remix από τον tech-house παραγωγό Guy J. Η εκδοχή αυτή μπορεί να φαίνεται πιο φρέσκια και συμβατή με τα δεδομένα της σημερινής εποχής, αλλά δεν φτάνει σε καμία περίπτωση τoν υψηλό πήχη της original version...

CIRCULATION - TURQUOISE (GUY J REMIX)


Συνοψίζοντας, ένα πράγμα μπορούμε να πούμε με σιγουριά: αν τα χρώματα είχαν φωνή, αυτή θα ήταν τα κομμάτια των Circulation!

Tune #37: Blue Amazon - And Then The Rain Falls

Λένε "Όσο ζεις μαθαίνεις." και έχουν δίκιο. Πριν ένα μήνα αγόρασα μία "χούφτα" CDs, ένα από τα οποία ήταν το Javelin από Βlue Amazon. Μέσα σε αυτό το album βρίσκεται το τραγούδι And Then The Rain Falls...

BLUE AMAZON - AND THEN THE RAIN FALLS (BLUE AMAZON ORIGINAL MIX)


Το μουσικό project Blue Amazon δημιουργήθηκε  το 1993 στο West Yorkshire του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Lee Softley και τον James Reid. Οι δυο τους γνωρίστηκαν στο studio ήχου "Beaumont St", που βρίσκεται στο Huddersfield. O James εργαζόταν εκεί ως τεχνικός ήχου για ντόπιους καλλιτέχνες, ενώ ο Lee εργαζόταν ως DJ στην περιοχή και πειραματιζόταν με την ηχογράφηση στο studio. Περισσότερα για την ιστορία του group υπάρχουν εδώ. Το 2000 ο James
αποχώρησε λόγω σοβαρών (προσωπικών και καλλιτεχνικών) διαφωνιών και έτσι το σχήμα συνεχίστηκε εξ ολοκλήρου από τον Lee.

Η μουσική τους αναδεικνύει την πρωτόλεια μορφή της progressive house, η οποία χαρακτηριζόταν από μία μουσική πρόοδο (progression) ανάμεσα σε μελωδίες και μπασογραμμές. Ο όρος επινοήθηκε το 1992 από τον συντάκτη Dom Phillips του περιοδικού Mixmag. Πιο συγκεκριμένα, τα κομμάτια τους ανήκουν στην εξέλιξη της prog house, που ονομάστηκε (πάλι από Dom Phillips) epic house λόγω της μεγάλης διάρκειας των κομματιών (άνω των 10 λεπτών), για τη δημιουργία μίας επικής ατμόσφαιρας.

Η progressive house ήταν πολύ δημοφιλής στην πρώτη πενταετία των 90's. Ειδικότερα, το 1992 άνοιξε στο Mansfield το γνωστό πλέον Renaissance, στο οποίο ήταν DJs οι Sasha & John Digweed, παγιώνοντας το μουσικό είδος στη συνείδηση των clubbers της εποχής. Ειδική μνεία (ίσως και σε ξεχωριστή δημοσίευση) πρέπει να γίνει στο Renaissance: The Mix Collection (1994) από τους ίδιους DJs, ένα 3-CD-mix-compilation που αντανακλούσε τα ακούσματα εκείνης της περιόδου.

Επηρεασμένοι από την τάση της εποχής, ο Softley και ο Reid κυκλοφόρησαν ως Blue Amazon το 1993 το πρώτο τους EP (Hyper Sleep) στην (άγνωστη) Creative Records. Η ανάδειξη τους ως prog house act έγινε τα επόμενα χρόνια, όταν κυκλοφόρησαν τις μουσικές ιδέες τους στο prog label Jackpot. Υπό την ομπρέλα αυτού του label κυκλοφόρησε και το μοναδικό τους studio album The Javelin (1997).

Χαρακτηριστικό τραγούδι του album είναι το And Then The Rain Falls, το οποίο ακολουθεί την προαναφερθείσα φόρμουλα της epic house (αξίζει να σημειωθεί ότι είναι εναλλακτική εκδοχή από την original). Η διάρκεια του είναι κοντά στα 15 λεπτά, τα οποία είναι αρκετά για να κάνουν το τραγούδι επικό, συνδυασμένα με deep dub basslines και μελωδίες πιάνου. Φυσικά, αξιοσημείωτα είναι και τα φωνητικά της Vicky Webb...

ΒLUE AMAZON - AND THEN THE RAIN FALLS (JAVELIN MIX)


Είναι γεγονός ότι μέσα στα 00's οι παραγωγές του Lee Softley δεν έπιασαν τα υψηλά στάνταρ των 90's. Δύο βασικοί παράγοντες που ίσως συντέλεσαν σε αυτό είναι οι εξής:

1. Η trance έγινε το νέο δημοφιλές είδος της ηλεκτρονικής μουσικής στα τέλη των 90's - αρχές των 00's.
2. H progressive house άλλαξε προσανατολισμό στις αρχές των 00's, καθώς έγινε πιο minimal, techy και επηρεάστηκε αρκετά από την IDM. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν το mcprog (περισσότερα για αυτό κίνημα σε επόμενη ανάρτηση)...