Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Airwave. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Airwave. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Tune #74: Airwave - Venus Of My Dreams

Laurent Christian Georges Véronnez, ο άνθρωπος με τα αμέτρητα ψευδώνυμα, αποτελεί τη ζωντανή ιστορία για την trance! Έχοντας ως επιρροές τα πρώτα κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής που άκουσε στην εφηβική του ηλικία και τα parties του Yves Deruyter στο βελγικό club Cherry Moon, το 1996 υπέγραψε συμβόλαιο για την παραγωγή του πρώτου του κομματιού στη δισκογραφική εταιρεία Bonzai Records, μία συνεργασία η οποία κρατάει μέχρι τις μέρες μας!

Τα κομμάτια που κυκλοφόρησαν στη Bonzai γιγάντωσαν τη μύθο της στην ηλεκτρονική χορευτική μουσική, η οποία είχε ήδη στις τάξεις της τον επίσης σπουδαίο Dirk Dierickx (aka Push), αλλά και τους παλαιότερους Jones & Stephenson και Yves Deruyter. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κάποια από τα κομμάτια του label εμφανίζονται στη συλλογή TSOB - The Sound Of Belgium, η οποία αποτελεί μία ιστορική αναδρομή της βελγικής ηλεκτρονικής μουσικής από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι το 2000.

Ο κατάλογος της δουλειάς του Laurent Véronnez είναι ατέλειωτος με πάνω από 300 διαφορετικές κυκλοφορίες, οι οποίες διαγράφουν μία πορεία 20 χρόνων! Κάποια από τα aliases του είναι τα παρακάτω:
Airwave
- Planisphere (σε συνεργασία με τον George Petkidis)
- Fire & Ice (σε συνεργασία με τον Jurgen Leyers)
- Lolo

Με κομμάτια όπως τα:
Velvet Girl - Velvet (1999)
V-One - Clouds In The Sky (1999)
Indoctrinate ‎Feeling You (1999)
Planisphere - The Lost Planet (2000)
Worf - Fear (2001)
Airwave - Ladyblue (2002)
- Fire & Ice - Para Siempre (2005)

είναι λογικό ο L-Vee να θεωρείται ο πιο συνεπής εκπρόσωπος της trance μουσικής, ενώ ο όγκος της δουλειάς του του δίνει τη δυνατότητα να συγκριθεί με την έτερη μουσική ιδιοφυΐα που ονομάζεται Oliver Lieb!

Αξίζει βέβαια να αναφερθεί ότι το 2003 παραλίγο να αποσυρθεί από την παραγωγή μουσικής, όταν το δεύτερο album του ως Airwave είχε διαρρεύσει στο Internet για κατέβασμα πριν από την ημερομηνία κυκλοφορίας του σε CD (ό,τι είχε πάθει και ο Chicane με το Easy To Assemble, με την διαφορά ότι το album του δεν κυκλοφόρησε ποτέ...). Ευτυχώς, με τη βοήθεια του Βρετανού DJ και παραγωγού John 00 Fleming και της Bonzai, παρέμεινε στη δουλειά όπου είχε πάντα ταλέντο...

Είναι γεγονός ότι εδώ και 10 χρόνια περίπου η trance μουσική έχει χάσει την αίγλη της, καθώς ο αριθμός των κομματιών trance που κυκλοφορούν δε φτάνει σε καμία περίπτωση τον αντίστοιχο αριθμό για την house ή techno μουσική. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται και από τους DJs που εδραιώθηκαν στο μουσικό κοινό με τον συγκεκριμένο ήχο, αλλά έχουν στραφεί εδώ και καιρό σε άλλα μουσικά είδη.

Παρ’ όλα αυτά, ο Laurent Véronnez επιμένει να παραμείνει πιστός στρατιώτης της trance, θέλοντας να διαφοροποιηθεί από τον εμπορευματοποιημένο ήχο του Tiesto και του Armin Van Buuren. Σημαντική βοήθεια σε αυτό το εγχείρημα συνεχίζει να προσφέρει ο πολύ καλός του φίλος J00F.

Η πρώτη δουλειά του Véronnez με το ψευδώνυμο Airwave εμφανίστηκε το 1998 με τον τίτλο I Want To Believe (φαίνεται ότι ήταν έντονα επηρεασμένος από την σειρά X-Files). Το κομμάτι γνώρισε σημαντική επιτυχία και έτσι το συγκεκριμένο ψευδώνυμο κατέληξε να γίνει το πιο αναγνωρίσιμο. Ο κρυμμένος θησαυρός ωστόσο αποτελεί το B-side του δίσκου, με την ονομασία Venus Of My Dreams, το οποίο δεν χρειάζεται περαιτέρω σχόλια:

AIRWAVE - VENUS OF MY DREAMS


Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Tune #66: Union Jack - Two Full Moons & A Trout

Το Brexit είναι γεγονός και έτσι ο Union Jack θα βρίσκεται στο (εγγύς;) μέλλον εκτός της Ε.Ε.
Αφορμή για ένα κομμάτι-ορόσημο της trance, το Two Full Moons & A Trout!

UNION JACK - TWO FULL MOONS & A TROUT (ORIGINAL MIX)


Το σχήμα Union Jack ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας των 90's από τον Simon Berry, το αφεντικό της ιστορικής Platipus Records, και τον Claudio Giussani. Στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας κυκλόφορησαν υπό την αιγίδα της δισκογραφικής σεμιναριακές παραγωγές που όρισαν το είδος της acid trance. Οι Berry και Giussani ήταν οι βασικοί εκφραστές του ήχου της Platipus, τους οποίους ακολούθησε λίγο αργότερα ο Paul Brogden. Η τριάδα παρήγαγε συνεχώς νέα κομμάτια μέχρι τις αρχές της τρέχουσας χιλιετίας, όταν ο Giussani αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με το mastering για άλλους καλλιτέχνες. Ως αποτέλεσμα, οι Union Jack έμειναν ανενεργοί για περίπου 10 χρόνια μέχρι το 2008, όταν ο Brogden πήρε τη θέση του Giussani. Το τρέχον σχήμα συνεχίζει να παράγει νέες δουλειές με πολύ μικρότερη συχνότητα και αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή.

Κάθε άτομο της τριανδρίας αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στην διαμόρφωση της βρετανικής trance:
- Ο Simon Berry είναι γνωστός για τα solo aliases του Art Of Trance και Poltergeist. Το δεύτερο ψευδώνυμο χρησιμοποιήθηκε για τις πρώτες δουλειές στην δισκογραφική του, ενώ το πρώτο αποτελεί και το πιο αναγνωρίσιμο, με κορυφαία στιγμή το κομμάτι Madagascar Madagasca σε κάποιες λανθάνσουσες εκδόσεις). Υπό την μάσκα του Art Of Trance κυκλόφορησαν τα 2 albums Wildlife On One (1996) και Voice Of Earth (1999).
Ο Claudio Giussani χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Terra Ferma για τις δικές του παραγωγές. Στην Platipus κυκλόφορησαν τα Turtle Crossing (1999) και The Adventures Of... (2000).
- Ο Paul Brogden αρχικά χρησιμοποίησε την δισκογραφική Seismic Records για την κυκλοφορία των πρώτων παραγωγών του ως Pob. Η συνεργασία της Seismic με την Platipus του έδωσε την ευκαιρία για την έκδοση του studio album Essence το 2000.

Τα τρία άτομα δεν συνεργάστηκαν ποτέ μαζί στην παραγωγή (αν εξαιρεθούν τα νέα κομμάτια των Union Jack με remixes από τον Giussani), οπότε αξίζει να αναφερθούν τα μουσικά σχήματα που προέκυψαν από τους συνδυασμών αυτών ανά 2:
- Οι Berry και Giussani συνεργάστηκαν μόνο ως Union Jack.
- Οι Berry και Brogden συνεργάστηκαν ως Union Jack και Clanger.
- Οι Giussani και Brogden συνεργάστηκαν ως Granny (κλασικό πλέον έχει γίνει το remix τους στο Calling Your Name, το κομμάτι που ακούστηκε στην ταινία American Pie).

Η άφιξη της νέας χιλιετίας εισάγει μία νέα εποχή για την Platipus. Ο Giussani αποχωρεί μετά την κυκλοφορία του single Wolf (2000) από το label, το οποίο αρχίζει να προσανατολίζεται περισσότερο σε κομμάτια της progressive trance, που είναι το κυρίαρχο είδος της εποχής, ενώ από το 2003 μέχρι το 2009 κυκλοφορεί η σειρά The Art Of Chill με προφανώς πιο downtempo ακούσματα. Ο χαρακτήρας της Platipus χάνεται σταδιακά, προσπαθώντας να συμβαδίσει με τους ήχους της εποχής...

Το 2010 είναι η χειρότερη χρονιά για τη δισκογραφική εταιρεία, καθώς αυτή παύει να υφίσταται στην αρχή του έτους και δημιουργείται από τον Berry η νεοσύστατη Porcupine Records, η οποία περιέχει τις πρότερες παραγωγές της Platipus σε ηλεκτρονική μορφή πλέον. Η νέα δισκογραφική έχει σύντομο χρόνο ζωής, καθώς το 2012 η Platipus επανέρχεται στο προσκήνιο με νέα κομμάτια από Art Of Trance και Union Jack. Το label συνεχίζει να υφίσταται (ευτυχώς!) μέχρι σήμερα, με κομμάτια προνατολισμένα προς την progressive trance, έχοντας όμως τα απαραίτητα acid ψήγματα, υπενθυμίζοντας έτσι το ένδοξο παρελθόν του.

Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια που εκδόθηκαν από τους Union Jack και καθιερώθηκε ως ένας θησαυρός της trance είναι το Two Full Moons & A Trout. Οι Berry και Giussani φαίνεται να είναι λάτρεις του ζωικού βασιλείου, όπως μαρτυρούν οι ονομασίες των παραγωγών τους (Red Herring, Cockroach, Yeti, Toucan). Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1993 ως single μαζί με το Lollypop Man (με το δεύτερο ως B-side). Η original εκδοχή του είναι κλασικό παράδειγμα acid trance, όπως την προώθησε η Platipus στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της.

Τον επόμενο χρόνο ο Caspar Pound υπογράφει τα δικαιώματα κυκλοφορίας του TFM&AT στο επίσης ιστορικό label Rising High Records, μαζί με νέα remixes από τον ίδιο, τους εμπνευστές του κομματιού και τον Laurence Elliot-Potter (ως Friends, Lovers & Family). Η εκδοχή του Pound δεσπόζει έναντι οποιασδήποτε άλλης:

UNION JACK - TWO FULL MOONS & A TROUT (CASPAR POUND MIX)


Το remix ξεκινάει ήρεμα με μία ατμοσφαιρική μελωδία piano την οποία ακολουθούν τα drums. Στη συνέχεια η σκυτάλη παραδίδεται στα progressive pads (σπουδαία η κληρονομιά της progressive μουσικής!) τα οποία ουσιαστικά μετατρέπουν το κομμάτι σε χορευτικό δυναμίτη, ενώ παράλληλα χτίζουν για την τελική κορύφωση!

Αναγνωρισμένα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής, όπως οι Airwave, Chab και Luke Chable, προσπάθησαν με τα δικά τους remixes να προσεγγίσουν το μεγαλείο της εκδοχής του αδικοχαμένου Caspar Pound, αλλά προφανώς κάτι τέτοιο ήταν μάταιος κόπος. Η ιστορία είχε ήδη γραφτεί και ήταν πλέον αδύνατον να επαναληφθεί στο ίδιο κομμάτι!