Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Harthouse. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Harthouse. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020

Label Realm: progHead memoirs

Letter H is filled with nostalgia, as it features strictly labels from the 90's!


Hard Hands was the home for production duo Leftfield, the purveyors of progressive house music! It was established in 1992 by Neil Barnes & Paul Daley. Their first releases were featured in short-lived label Outer Rhythm. The closure of the company was the starting point for the creation of Hard Hands label, under which two seminal studio albums were released (Leftism - Rhythm And Stealth).

It is certainly one of my favorite record labels of all time. Harthouse was set-up in 1992 by Heinz Roth, Matthias Hoffman & Sven Väth in Offenbach. From 1992 until 1997 it was sub-label of Eye Q Records (the former focused on harder & more minimalistic sound, while the latter hosted more commercial releases). Undoubtedly, it defined the "Sound Of Frankfurt", which was a harder but danceable version of Trance; Hard House or Harthouse. As per Eye Q, the music producers Ralf Hildenbeutel, Matthias Hoffman & Steffen Britzke (along with the artistic force of Papa Sven) were responsible under various aliases for several techno-infused trance tracks, some of which are considered classics nowadays. The popularity of the label led to the creation of foreign departments; Harthouse UK in England, distributed by Rising High (of the late Caspar Pound) and Harthouse America in US, licensed through Moonshine Music. In 1997, the mother company faced hard times, since Sven Väth left the label due to artistic discrepancies and a few months later it went bankrupt. One year later, the company rights were acquired by UCMG, while in 2004 the company was absorbed by Daredo Media. In 2017, the company UCM.ONE took over the label and all rights from Daredo. In my opinion, all the acquisitions should be credited to Joachim Keil, since he was associated with all three companies at some point. The last years the label hosts the trance veterans D3R (Der Dritte Raum).

Meet the Hoojman! Hooj Records was launched in 1991 by Jerry Dickens (aka Red Jerry) and Phil Howells (who left the label after its 4th release). The label is mostly known for several progressive house & trance classics, although it featured throughout the years several music genres (latin balearic sound, tribal house, deep tech house & electro disco tracks). The success of the company in the European dance scene was suspended in 2003 due to bankruptcy. In 2006 the company returned under the same management as Lost Language; the latter was initially a trance offshoot label of Hooj. However, the label company was dissolved in 2010. Four years later, Hooj Choons re-emerged for licensing rights of the back catalog. The iconic logo of the company, the Hoojman, was conceived by Phil's girlfriend at the time, as Red Jerry has mentioned in one of his latest interviews.

Heat Recordings is a London-based label with its first release traced back to 1996. During the second half of the 90's it licensed releases for Moonman (one of Ferry Corsten's early aliases) and Mothers Pride (Andy Cocup of the Groove Armada fame and Anselm Guise). The Big C remix of Mothers Pride - Floribunda remains one of the most epic tracks I have ever heard!

Hi Life Recordings was an imprint of Polydor Records from 1995 until 2000. While the label was mostly known for releasing Fatboy Slim's remix of Wildchild - Renegade Master, which sold numerous physical copies, I learned the label through Nick Bracegirdle's early remixes; his rework on BBG - Just Be Tonight is still memorable.


Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Tune #62: Zyon - No Fate

There's no fate!

ZYON - NO FATE (ORIGINAL VERSION)


Flashback στις αρχές της δεκαετίας του 90, επιστρέφοντας στην ίδρυση μίας σημαντικής δισκογραφικής εταιρείας και στην πρώιμη μορφή της trance: Η Eye Q Records ιδρύθηκε το 1991 από τους Sven Väth, Heinz Roth και Matthias Hoffmann.

Για τον "Papa Sven" τα λόγια είναι περιττά: ένα πιτσιρίκι που γεννήθηκε στην μικρή πόλη Obertshausen έφτασε από την πώληση flyers στην Ibiza γύρω στις αρχές των 80's να εξελιχθεί σε έναν pop star της Γερμανίας και στη συνέχεια σε πρώτο όνομα στην τέχνη του DJing παγκοσμίως!

O Heinz Roth εκτέλεσε χρέη manager για το label, μία δουλειά ήδη γνωστή από την εποχή που ο Sven ήταν μέλος του συγκροτήματος OFF (1986), μαζί με τους Luca Anzilotti & Michael Munzing (a.k.a. SNAP!).

Ο τρίτος της παρέας δεν είναι τόσο γνωστό όνομα όσο ο Sven Väth, αλλά σίγουρα ήταν η κινητήριος δύναμη μαζί με τους Ralf Hildenbeutel και Steffen Britzke που καθιέρωσαν τον λεγόμενο "ήχο της Φρανκφούρτης"!

Με τις ευλογίες της Eye Q Records κυκλοφόρησαν κομμάτια-ορόσημα για την γερμανική trance:
  • Zyon - No Fate
  • Vernon - Vernon's Wonderland
  • Hardfloor - Acperience Ι
  • Cygnus X - The Orange Theme

καθώς και το all time classic Energy 52 - Cafe Del Mar!

Επίσης, από το κατώφλι της πέρασαν σημαντικοί Γερμανοί παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής, όπως οι Paul Schmitz-Moorman (Kid Paul), Harald Blüchel (Cosmic Baby), Oliver Lieb (G.O.A.T.), Pascal F.E.O.S., Oliver Bondzio και Ramon Zenker (οι τεχνίτες της acid μουσικής). Αν η MFS του Mark Reeder εκπροσωπούσε στη δεκαετία του 90 τον ηλεκτρονικό ήχο του Βερολίνου, τότε βρήκε το αντίπαλο δέος στην Eye Q Records της Φρανκφούρτης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι αρκετοί από τους αναφερθέντες κινήθηκαν και στα 2 μονοπάτια.

Το 1997 έμελε να είναι το (ουσιαστικό) τέλος για το label, καθώς ο Sven Väth αποχωρεί επικαλούμενος καλλιτεχνικές διαφορές σε σχέση με τους συνεργάτες του. Λίγους μήνες αργότερα, η Eye Q κυρήττει πτώχευση, αφήνοντας το ανθρώπινο δυναμικό της απλήρωτο για καιρό. Μέχρι τις μέρες μας, το label συνεχίζει να υφίσταται μετά από 2 εξαγορές (1998 από την UCMG και 2004 από την Daredo), αφήνοντας τις δόξες του παρελθόντος στη λήθη...

Το σημερινό κομμάτι ανήκει στις στιγμές που οι Hoffmann - Hildenbeutel - Britzke συνεργάστηκαν από κοινού. Το No Fate κυκλοφόρησε το 1991 από τον Zyon, κατά κόσμο Renè Swain, με φωνητικά του ίδιου και παραγωγή από την ιδιοφυή τριπλέτα. Η ιδιομορφία του κομματιού είναι εμφανής, καθώς συνδυάζει τα rap vocals του Zyon με την trance μουσική των 3 παραγωγών.

Η πιο γνωστή εκδοχή του κομματιού είναι το No Fate Mix '93, χωρίς τα φωνητικά του Renè και σε πιο γρήγορο tempo, τονίζοντας περισσότερo τα trancy στοιχεία:

ZYON - NO FATE (NO FATE MIX '93)


Η επιτυχία του No Fate στην underground σκηνή αύξησε τη δημοτικότητα του Väth στο Omen (το μαγαζί που είχε ανοίξει για να παίζει τη μουσική της αρεσκείας του), ενώ παράλληλα ανέδειξε το ταλέντο της τριάδας να παράγει σπουδαία κομμάτια. Δυστυχώς, αυτή η πετυχημένη συνταγή θα διατηρηθεί μέχρι το 1997: ο Sven Väth θα επικεντρωθεί στην καριέρα του ως DJ, ενώ οι Hoffmann - Hildenbeutel - Britzke θα συνεχίσουν την παραγωγή μουσικής ως Schallbau...

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Tune #50: LSG - My Time Is Yours Feat. The G.O.A.T.!!!

Με αφορμή τις 50 (+1 intermission) αναρτήσεις στο MUSIC MINER, σήμερα παρουσιάζεται ο Greatest Of All Time της E.D.M. Oliver Lieb!!!!

Γεννημένος στη Φρανκφούρτη, τη Μέκκα της γερμανικής techno, ο Oliver Lieb ξεκίνησε να χτίζει το μουσικό του μύθο στις αρχές των 80's, ως μπασίστας σε μουσικά συγκροτήματα soul και funk.
Το κίνημα της acid house επηρέασε το μουσικό του στυλ, καθώς σύντομα θα αντικαταστήσει το μπάσο του για samplers και sequencers.

Το 1989 είναι η χρονιά που έστρεψε για τα καλά τον Lieb προς την ηλεκτρονική μουσική, καθώς συνεργάστηκε με τον πρωτοπόρο της γερμανικής ηλεκτρονικής σκηνής Torsten Fenslau, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός από το eurodance σχήμα Culture Beat (Mr. Vain!).  Το αποτέλεσμα της συνεργασίας υπό το alias Force Legato (πρώτη κυκλοφορία του Lieb) ήταν το System, ένα κράμα Techno / New Beat.

Το 1991 παρουσιάζει ως Force Staccato (μαζί με τον Marcus Ghoreischian) το Staccato, το οποίο εμφανίζει μεγάλη ομοιότητα με την πρώτη του δουλειά.

Το 1993 θα ξεκινήσει τη συνεργασία του με 2 ιστορικά labels της γερμανικής techno, την Harthouse και την Superstition. Σε αυτές θα κυκλοφορήσει σωρεία κομματιών με διάφορα (από τα πραγματικά αμέτρητα) aliases. Ενδεικτικά αναφέρονται τα πιο σημαντικά:
  • Ambush
  • Spicelab
  • L.S.G.
  • Paragliders
  • S.O.L.

Εκτός από παραγωγός, ο Lieb είναι και εκπληκτικός remixer. Τα remixes του στα:
  • Utah Saints - Lost Vagueness
  • Humate - Love Stimulation
  • Ambassador - The Fade
  • Illuminatus - Hope
  • Aquilia - Dreamstate
  • Mory Kante - Mogo Djolo
τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο περιζήτητους ανθρώπους για "παρέμβαση" σε άλλα κομμάτια (σ.σ. έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω το remix στο τραγούδι Looking For Freedom του David Hasselhoff!).

Συνεπώς, αναμενόμενο ήταν οι παραγωγές και τα remixes του να βρεθούν σε αναρίθμητα sets γνωστών DJs και να ακουστούν σε όλα τα clubs του κόσμου. Το πιο δημοφιλές κομμάτι του είναι το κλασικό πλέον Netherworld (όπως είχε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση), το οποίο παραδόξως δεν είχε κυκλοφορήσει στις γερμανικές δισκογραφικές, αλλά στην βρετανική Hooj Choons του Red Jerry.

Μετά από μία τελευταία απέλπιδα προσπάθεια από τον preacher της trance John 00 Fleming και την κυκλοφορία νέων remixes του Netherworld το 2005 στη Joof Recordings, o Oliver Lieb απομακρύνεται από τα μουσικά είδη που τον έκαναν γνωστό στην ηλεκτρονική σκηνή. Ο ίδιος επικαλείται την εμπορευματοποίηση της trance, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί το πραγματικό της ύφος. Έτσι, θα παραμείνει ανενεργός από το 2007 μέχρι τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας (πολύ μεγάλο διάστημα για ένα τόσο εργατικό τύπο σαν τον Lieb!), όταν πλέον (και δυστυχώς) θα αρχίσει να βαδίζει στα μονοπάτια της minimal techno/tech house...

Πρέπει να τονιστεί ότι ο Oliver Lieb δεν παράγει μόνο club-oriented κομμάτια, καθώς έχει αναλάβει τη δημιουργία soundtracks ταινιών και έχει συμμετάσχει σε ambient/downtempo projects. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα κυκλοφόρησε από την Psychonavigation Records το νέο του album Inside Voices, το οποίο κινείται καθαρά σε αυτό τον προσανατολισμό.

Καθαρά για τυπικούς λόγους (αφού είναι πραγματικά δύσκολο να βρεθεί ένα μόνο κομμάτι για τη σημερινή ανάρτηση) παρουσιάζεται το My Time Is Yours, υπό την μάσκα του ψευδώνυμου L.S.G. 
Το My Time Is Yours κυκλοφόρησε το 1995 και ουσιαστικά αναπαριστά ένα μέρος της χρυσής εποχής του Lieb, η οποία ήταν όλη η δεκαετία του 1990.

LSG - MY TIME IS YOURS


Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν περίτρανα τον λόγο για τον οποίο ο Oliver Lieb είναι ένας ζωντανός μύθος της ηλεκτρονικής μουσικής: ό,τι πιάνει (new beat/techno/trance/ambient/experimental/) γίνεται χρυσός (εκτός αν λέγεται David Hasselhoff)!

Υ.Γ. Για μία πιο εμπεριστατωμένη έρευνα στη δουλειά του G.O.A.T., μπορεί κανείς να επισκεφτεί το site αυτό.