Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Tune #61: Στέρεο Νόβα - Δεν Αλλάζω Τα Ηχεία Μου

Η κληρονομιά των Στέρεο Νόβα είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους: το συγκρότημα που καθόρισε την ηλεκτρονική μουσική στον ελληνικό χώρο, παντρεύοντας την techno με στίχους που παρέπεμπαν σε πραγματικά ποιήματα.

Στη σημερινή ανάρτηση δεν θα γίνει αναφορά στην ιστορία των ΣΝ. Με μία απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο μπορούν εύκολα να βρεθούν αφιερώματα που να παρουσιάζουν λεπτομερώς τη διαδρομή τους στην ελληνική σκηνή.

Είναι γεγονός ότι οι Στέρεο Νόβα ήταν περισσότερο δημοφιλείς για τον στίχο τους. Λογικό, αφού η έμπνευση του Κωνσταντίνου Βήτα να αποτυπώνει προβλήματα της ελληνικής αστικής κοινωνίας σε λόγια είναι αστείρευτη.

Ωστόσο, η ιδέα των στίχων σε κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής δεν μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα (αν και οι ΣΝ ήταν πραγματικά δυνατοί σε αυτό). Για το λόγο αυτό προτιμούσα τα instrumental κομμάτια, όπως τα Δεν Αλλάζω Τα Ηχεία Μου, Οδύσσεια, κ.τ.λ.

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΑ ΗΧΕΙΑ ΜΟΥ


Καλειδοσκόπιο όλα τα λεφτά!

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Tune #60: Winx ‎– Don't Laugh

Ως γνήσιος σκαπανεύς της ηλεκτρονικής μουσικής, θεωρούσα πάντα μία πρόκληση την "εκσκαφή" κομματιών που ακούγονται σε τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και διαφημίσεις.

Παρακολουθώντας λοιπόν πρόσφατα την cult ταινία Σαπουνόπετρα: Το χρήμα στο λαιμό σας και συγκεκριμένα την σκηνή που ο Άλκης Παναγιωτίδης παίζει μόνος του τένις βρήκα μετά από καιρό το κομμάτι που ακούγεται:

WINX - DON'T LAUGH (LIVE RAW MIX)



Ο Josh Wink ή αλλιώς Joshua Winkelman είναι κυρίαρχη φιγούρα της ηλεκτρονικής σκηνής των 90's. Ξεκινώντας το DJing από hobby στα μέσα της δεκαετίας των 80's και επηρεαζόμενος από το κίνημα της rave που μετέφερε στις Ηνωμένες Πολιτείες ο πιονέρος Frankie Bones μαζί με τον αδερφό του Adam X, ο Winx δημιούργησε acid house/techno κομμάτια στο πρώτο μισό της επόμενης δεκαετίας. Το 1994 ίδρυσε στη Φιλαδέλφεια μαζί με τον DJ King Britt την δισκογραφική εταιρεία Ovum Recordings, υπογράφοντας σπουδαία ονόματα όπως οι David Alvarado, Steve Bug και Nic Fanciulli.

Η μετάβαση από τις underground παραγωγές στην εμπορική επιτυχία έγινε με το κλασικό πλέον κομμάτι Higher State Of Consciousness (1995), επιφέροντας κυριολεκτικά αμέτρητες κυκλοφορίες με διάφορες versions και remixes. Η δεσπόζουσα εκδοχή δεν είναι άλλη από την Tweekin' Acid Funk, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά την βαριά κληρονομιά που άφησε το Roland TB-303!

Η σημερινή ανάρτηση όμως αφορά ένα άλλο κομμάτι του Wink: Το Don't Laugh κυκλοφόρησε το 1995 στην Ovum. Μπορεί να μην έφτασε την δημοτικότητα του HSOC, αλλά αποτελεί μία μεγάλη underground επιτυχία. Είναι ένα κλασικό παράδειγμα για το πώς μία απλή ιδέα (ένα απλό bass line και kick) συνοδευόμενη από μία καλή παραγωγή (η οποία περιλαμβάνει κατάλληλο tweaking του 303) και μία περίεργη έμπνευση (ένα μοχθηρό γέλιο!) μπορεί να οδηγήσει σε ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα!

Καλή χρονιά με υγεία, χαρά... και γέλιο!

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Tune #59: The Bubble ‎– Squeek!

Όταν το σαξόφωνο συναντά την progressive house!

THE BUBBLE - SQUEEK! (VERSION 1)


Ο Richard Dekkard είναι ένα όνομα άγνωστο στο εύρυτερο κοινό της ηλεκτρονικής μουσικής. Το γεγονός αυτό είναι συνάμα παράδοξο και λογικό.

Παράδοξο γιατί:

Ο Dekkard έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της 90's ηλεκτρονικής σκηνής, όπως ο Sasha, ο Brian Transeau (γνωστός ως BT) και οι Hybrid. Συγκεκριμένα, για τον πρώτο εκτέλεσε χρέη ghost producer. ΄Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο κύριος Coe έχει απίστευτη τεχνική ως DJ, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί η ίδια κουβέντα για την παραγωγή κομματιών. Για τον λόγο αυτό είχε επιστρατευθει σε όλη την πορεία του πληθώρα ghost producers, με πιο σημαντικούς τον Tom Frederikse, τον Dekkart και τον μισό "γαργαντούα" Charlie May.

Επίσης, ο Dekkart έχει μιξάρει κομμάτια από best-selling μουσικούς, όπως ο Mike Oldfield, η Dido και ο Seal.

Λογικό γιατί:

Τι συνέβη στον ταλαντούχο Αμερικανό και δεν έτυχε της αρμόζουσας αναγνώρισης; Μα φυσικά το γεγονός ότι έπεσε θύμα αδηφάγων μανατζαραίων και δισκογραφικών εταιρειών. Όπως περιγράφεται από προιστορικό άρθρο (1997), οι φορές στις οποίες ο Dekkard δεν έλαβε τα χρήματα από royalties ή δεν είχε την ελευθερία να δουλέψει σύμφωνα με τα δικά του πρότυπα είναι αμέτρητες.

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι ο Dekkie (ο οποίος μοιράζεται το ίδιο όνομα με το βασικό πρωταγωνιστή της ταινίας Blade Runner) έχει βρει την ηρεμία του συνθέτοντας μουσική και trailers για video games.

Το σημερινό κομμάτι είναι ανήκει στην post-Sasha εποχή του Dekkard. To 1996, με το ψευδώνυμο The Bubble κυκλοφόρησε το κομμάτι Squeek! στην Jackpot Records, την στέγη των Blue Amazon. Αν και το Squeek! κινείται σύμφωνα με την κλασική φόρμουλα της 90's progressive house, παρουσιάζει ένα πολύ ιδαίτερο στοιχείο: την παρουσία σαξοφώνου! Μήπως η έμπνευση του Laurent Garnier για το The Man With The Red Face να προήλθε από αυτό το κομμάτι;

Υπάρχουν 2 διαφορετικές versions:
- Interpolating Analphungus Constipatory Mix
- Dekkie's Rats In The Attic Mix

Χωρίς να είναι γνωστό ποια version θεωρείται original, παρουσιάζεται η πρώτη (είναι και η μόνη διαθέσιμη στο youtube!).

Υ.Γ. Αγοράζοντας πρόσφατα το πρώτο album ST7 Science & Nature των Salt Tank, επιβεβαίωσα για μία ακόμα φορά πόσο κρίμα είναι το γεγονός ότι έχουν χαθεί από προσώπου γης...