Tune #63: The Age Of Love - The Age Of Love

Είναι γεγονός ότι το remix του Age Of Love από τους Jam & Spoon αποτελεί ένα από τα πρώτα παραδείγματα της trance:

THE AGE OF LOVE - THE AGE OF LOVE (WATCH OUT FOR STELLA CLUB MIX)

Είναι επίσης γεγονός ότι για πολλά χρόνια επικρατούσε η λανθασμένη αντίληψη ότι αυτή η εκδοχή του κομματιού ήταν και η αρχική. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι την εποχή κυκλοφορίας του (1992) το Internet και ο Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web) βρίσκονταν ακόμη σε βρεφικό στάδιο. Συνεπώς, δεν υπήρχε η δυνατότητα για εύκολη και γρήγορη ενημέρωση, πλεόνεκτήματα που στις μέρες μας είναι ανεκτίμητα...

Το Age Of Love ήταν το αποτέλεσμα της πρόσκαιρης συνεργασίας 2 Ιταλών παραγωγών:

- Ο Giuseppe Cherchia ήταν μεγάλο όνομα στην italo disco σκηνή των 80's. Το 1980 έγραψε το κομμάτι Ma Quale Idea το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία σε Ευρώπη και Αμερική. Από τότε μέχρι το 2002 έβγαλε σωρεία albums με το ψευδώνυμο Pino D'Angió, ενώ παράλληλα έγραψε κομμάτια για άλλους καλλιτέχνες.

- Ο Bruno Sanchioni από την άλλη πλευρά, έχοντας περισσότερο υπόβαθρο ηλεκτρονικής μουσικής, ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στο Βέλγιο κοντά στα τέλη των 80's, συμβάλλοντας έτσι στο κίνημα του New Beat. Φυσικά, είναι περισσότερο γνωστός για το σχήμα B.B.E., μαζί με τους Bruno Quartier (Open Your Eyes!!!) και τον Emmanuel Top, ένα επίσης τεράστιο όνομα στην ηλεκτρονική μουσική, γνωστό για τις acid παραγωγές του.

Οι πρώτες εκδοχές του κομματιού κυκλοφόρησαν το 1990 στην Diki Records, ένα σημαντικό βελγικό label στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του (όπως και σε όλα τα remixes) είναι τα φωνητικά της Karen Mulder:

Come On
Dance with me
Move your body
Your life's a beat

THE AGE OF LOVE - THE AGE OF LOVE (BOEING MIX)


Η original radio version του κομματιού, η οποία είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό μέχρι και σήμερα, περιέχει επίσης και τα rapping φωνητικά του Chierchia:

THE AGE OF LOVE - THE AGE OF LOVE (VOCAL RADIO VERSION)


Το 1992 η αγγλική React Records ζήτησε τη βοήθεια των J&S για τη δημιουργία ενός νέου remix. Η εκδοχή τους εκτόξευσε τη δημοτικότητα του κομματιού, καθώς συμπεριλήφθηκε σε αμέτρητα compilations και έδωσε το έναυσμα και σε άλλους παραγωγούς για νέα remixes. Κάποια ενδεικτικά παραδείγματα είναι τα εξής:
- Paul Van Dyk (1997)
- Emmanuel Top (1997)
- Brainbug (1998)
- Steve Gerrard a.k.a. Wrecked Angle (2004)

Το Age Of Love είναι ένα κομμάτι-ορόσημο: ανήκει στην κατηγορία των κομματιών με τα περισσότερα remixes, ενώ παράλληλα μοιράζεται τον τίτλο του πρώτου trance κομματιού μαζί με τα Dance 2 Trance - We Came In Peace και The KLF - What Time Is Love (Pure Trance Mix)!

Tune #62: Zyon - No Fate

There's no fate!

ZYON - NO FATE (ORIGINAL VERSION)


Flashback στις αρχές της δεκαετίας του 90, επιστρέφοντας στην ίδρυση μίας σημαντικής δισκογραφικής εταιρείας και στην πρώιμη μορφή της trance: Η Eye Q Records ιδρύθηκε το 1991 από τους Sven Väth, Heinz Roth και Matthias Hoffmann.

Για τον "Papa Sven" τα λόγια είναι περιττά: ένα πιτσιρίκι που γεννήθηκε στην μικρή πόλη Obertshausen έφτασε από την πώληση flyers στην Ibiza γύρω στις αρχές των 80's να εξελιχθεί σε έναν pop star της Γερμανίας και στη συνέχεια σε πρώτο όνομα στην τέχνη του DJing παγκοσμίως!

O Heinz Roth εκτέλεσε χρέη manager για το label, μία δουλειά ήδη γνωστή από την εποχή που ο Sven ήταν μέλος του συγκροτήματος OFF (1986), μαζί με τους Luca Anzilotti & Michael Munzing (a.k.a. SNAP!).

Ο τρίτος της παρέας δεν είναι τόσο γνωστό όνομα όσο ο Sven Väth, αλλά σίγουρα ήταν η κινητήριος δύναμη μαζί με τους Ralf Hildenbeutel και Steffen Britzke που καθιέρωσαν τον λεγόμενο "ήχο της Φρανκφούρτης"!

Με τις ευλογίες της Eye Q Records κυκλοφόρησαν κομμάτια-ορόσημα για την γερμανική trance:

• Zyon - No Fate
• Vernon - Vernon's Wonderland
• Hardfloor - Acperience Ι
• Cygnus X - The Orange Theme

καθώς και το all time classic Energy 52 - Cafe Del Mar!

Επίσης, από το κατώφλι της πέρασαν σημαντικοί Γερμανοί παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής, όπως οι Paul Schmitz-Moorman (Kid Paul), Harald Blüchel (Cosmic Baby), Oliver Lieb (G.O.A.T.), Pascal F.E.O.S., Oliver Bondzio και Ramon Zenker (οι τεχνίτες της acid μουσικής). Αν η MFS του Mark Reeder εκπροσωπούσε στη δεκαετία του 90 τον ηλεκτρονικό ήχο του Βερολίνου, τότε βρήκε το αντίπαλο δέος στην Eye Q Records της Φρανκφούρτης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι αρκετοί από τους αναφερθέντες κινήθηκαν και στα 2 μονοπάτια.

Το 1997 έμελε να είναι το (ουσιαστικό) τέλος για το label, καθώς ο Sven Väth αποχωρεί επικαλούμενος καλλιτεχνικές διαφορές σε σχέση με τους συνεργάτες του. Λίγους μήνες αργότερα, η Eye Q κυρήττει πτώχευση, αφήνοντας το ανθρώπινο δυναμικό της απλήρωτο για καιρό. Μέχρι τις μέρες μας, το label συνεχίζει να υφίσταται μετά από 2 εξαγορές (1998 από την UCMG και 2004 από την Daredo), αφήνοντας τις δόξες του παρελθόντος στη λήθη...

Το σημερινό κομμάτι ανήκει στις στιγμές που οι Hoffmann - Hildenbeutel - Britzke συνεργάστηκαν από κοινού. Το No Fate κυκλοφόρησε το 1991 από τον Zyon, κατά κόσμο Renè Swain, με φωνητικά του ίδιου και παραγωγή από την ιδιοφυή τριπλέτα. Η ιδιομορφία του κομματιού είναι εμφανής, καθώς συνδυάζει τα rap vocals του Zyon με την trance μουσική των 3 παραγωγών.

Η πιο γνωστή εκδοχή του κομματιού είναι το No Fate Mix '93, χωρίς τα φωνητικά του Renè και σε πιο γρήγορο tempo, τονίζοντας περισσότερo τα trancy στοιχεία:

ZYON - NO FATE (NO FATE MIX '93)


Η επιτυχία του No Fate στην underground σκηνή αύξησε τη δημοτικότητα του Väth στο Omen (το μαγαζί που είχε ανοίξει για να παίζει τη μουσική της αρεσκείας του), ενώ παράλληλα ανέδειξε το ταλέντο της τριάδας να παράγει σπουδαία κομμάτια. Δυστυχώς, αυτή η πετυχημένη συνταγή θα διατηρηθεί μέχρι το 1997: ο Sven Väth θα επικεντρωθεί στην καριέρα του ως DJ, ενώ οι Hoffmann - Hildenbeutel - Britzke θα συνεχίσουν την παραγωγή μουσικής ως Schallbau...

Tune #61: Στέρεο Νόβα - Δεν Αλλάζω Τα Ηχεία Μου

Η κληρονομιά των Στέρεο Νόβα είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους: το συγκρότημα που καθόρισε την ηλεκτρονική μουσική στον ελληνικό χώρο, παντρεύοντας την techno με στίχους που παρέπεμπαν σε πραγματικά ποιήματα.

Στη σημερινή ανάρτηση δεν θα γίνει αναφορά στην ιστορία των ΣΝ. Με μία απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο μπορούν εύκολα να βρεθούν αφιερώματα που να παρουσιάζουν λεπτομερώς τη διαδρομή τους στην ελληνική σκηνή.

Είναι γεγονός ότι οι Στέρεο Νόβα ήταν περισσότερο δημοφιλείς για τον στίχο τους. Λογικό, αφού η έμπνευση του Κωνσταντίνου Βήτα να αποτυπώνει προβλήματα της ελληνικής αστικής κοινωνίας σε λόγια είναι αστείρευτη.

Ωστόσο, η ιδέα των στίχων σε κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής δεν μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα (αν και οι ΣΝ ήταν πραγματικά δυνατοί σε αυτό). Για το λόγο αυτό προτιμούσα τα instrumental κομμάτια, όπως τα Δεν Αλλάζω Τα Ηχεία Μου, Οδύσσεια, κ.τ.λ.

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΤΑ ΗΧΕΙΑ ΜΟΥ


Καλειδοσκόπιο όλα τα λεφτά!