A pinch of Greek electronic music

As already stated in a previous blog post, progressive house & trance were blooming all around the world at the end of the previous century until the mid 00's. Sasha & John Digweed hammered the dance floor of Twilo in New York circa 1998-2001. The success of Global Underground mix CDs, which were circulating in music stores and P2P programs, championed the prog music to the masses (including myself). 

Meanwhile in Greece, there was only a handful of radio stations, which broadcast exclusively electronic music tracks. A personal favorite from my youth years was Liquid FM, although I should mention that I was never a fanatic radio listener. My first encounters with EDM were through Paul Oakenfold Essential mixes that existed in Napster.

Following the trend of prog music, mid 00's was also a fruitful period for Greek artists in the area of EDM. One of the first examples is George Pallikaris, a.k.a. G-Pal. Although he started with more tech and deep house sounds, he released his fifth EP in Bedrock Records (2001), showcasing his first takes on progressive house. Very soon, he developed from an rising artist into a popular DJ and producer, with successful releases, such as Ocean Of Blue (2002) and Ophra (2003).

At the same time, many young talents emerged in the scene, including Stelios Vassiloudis, Kosmas Efstratiou, Christian Cambas, Giannis Douskos and Nikos Galatsopoulos. All of them appeared in an essential Greek compilation CD, Local Underground, paving the way for progressive house music. The prog craze was everywhere. The most popular Greek radio station for electronic music, Best Radio 92.6, was musically oriented on this genre, while having the support of the affiliated label Klik Records. The dancefloors of the Greek night clubs were full of clubbers dancing to the tunes of this era.

EDM has surely changed a lot since then. Progressive house is not considered "hot" now, surrendering its place to other music genres, like deep/tech house and techno. Obviously, the same pattern applies in Greece. There is nothing wrong with that, cause it's all about good music, not music styles. However, I am very curious to listen to the upcoming album of Way Out West and how Nick Warren and Jody Wisternoff (masters of progressive house) evolved through these years!

Tune #75: Πράκτορες του Χάους - Ivanka Sub

ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ - IVANKA SUB


Παράθεση από το Youtube video:

"Οι Πράκτορες Του Χάους δημιουργήθηκαν γύρω στο 1997 στις Σέρρες και δουλεύουν με βάση τον ηλεκτρονικό ήχο χρησιμοποιώντας όμως και φωνητικά, κρουστά, κιθάρες και άλλα όργανα. Το πρώτο τους  μεγάλο ταξίδι έχει τίτλο ΤΡΑΝΣΑΤΛΑΝΤΙΚΑ. Μέρος της ηχογράφησης έγινε στην Αθήνα ενώ το υπόλοιπο  και η τελική παραγωγή έγινε στις Σέρρες. Οι ΠΤΧ είναι ο Γιάννης Πετρακόγιαννης, ο Δημήτρης  Δαλίσκας και ο Παναγιώτης Δοκουμόπουλος ενώ την παρέα συμπληρώνουν ακόμα 4 φίλοι που συμμετέχουν.  Το γκρουπ κατά μια έννοια υπήρχε πάντα. Από την εποχή που ο Παναγιώτης Δοκουμόπουλος με τον  Δημήτρη Δαλίσκα βρέθηκαν φοιτητές στα Ιωάννινα (1990) και από τότε που ο Γιάννης Πετρακόγιαννης  "πολεμούσε" με τους NESFINDONIMUS (1992). Έκτοτε όλοι τους συνυπήρχαν μαζί και χώρια. Ο καθένας  ξεχωριστά άλλοτε με τους SPINALONGA και τους ΡΕΚΤΙΦΙΕ (Δ.Δ), άλλοτε με το ΕΝΥΔΡΕΙΟ (Π.Δ) άλλοτε με τους ΟΚΤΑΝΑ (Γ.Π) και άλλοτε και οι τρεις μαζί με τους ΑΡΩΜΑ (1994) όπου και ξεκίνησε η βασική  ιδέα για να φτάσουν στους ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ. Στην τελική τους προσπάθεια, βοήθησαν και όσοι  φίλοι αναφέρονται στο cd. Οι ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ήταν παρθένοι δισκογραφικά. Μοναδικη εξαίρεση το κομμάτι  "IVANKA SUB" που συμπεριλήφθηκε στο cd του περιοδικού Voice με τίτλο "Micro Beat" που κυκλοφόρησε  το 1997. Live: η επόμενη πρόκληση στην οποία ετοιμάζονται να ανταποκριθούν οι ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ."

Το Ivanka Sub είναι ένα αμάλγαμα dnb/techno μουσικής, κερδίζοντας μία συμμετοχή στη συλλογή Micro Beat που επιμελήθηκε ο πρωτοπόρος της εγχώριας ηλεκτρονικής μουσικής Γιάννης Παπαϊωάννου (ευρύτερα γνωστός ως ION). Το κομμάτι (όπως και όλος ο δίσκος) διαφέρει σίγουρα από τις αρχικές EBM/Industrial παραγωγές των τριών μελών του σχήματος.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ο δίσκος Τρανσαντλάντικα κυκλοφόρησε το 1997 από τη Lazy Dogs Records του Μπάμπη Αργυρίου, ενός από τους εμπνευστές του μουσικού portal www.mic.gr. 

Over and out!

Tune #74: Airwave - Venus Of My Dreams

O Laurent Christian Georges Véronnez, ο άνθρωπος με τα αμέτρητα ψευδώνυμα, αποτελεί τη ζωντανή ιστορία για την trance! Έχοντας ως επιρροές τα πρώτα κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής που άκουσε στην εφηβική του ηλικία και τα parties του Yves Deruyter στο βελγικό club Cherry Moon, το 1996 υπέγραψε συμβόλαιο για την παραγωγή του πρώτου του κομματιού στη δισκογραφική εταιρεία Bonzai Records, μία συνεργασία η οποία κρατάει μέχρι τις μέρες μας!

Τα κομμάτια που κυκλοφόρησαν στη Bonzai γιγάντωσαν τη μύθο της στην ηλεκτρονική χορευτική μουσική, η οποία είχε ήδη στις τάξεις της τον επίσης σπουδαίο Dirk Dierickx (aka Push), αλλά και τους παλαιότερους Jones & Stephenson και Yves Deruyter. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κάποια από τα κομμάτια του label εμφανίζονται στη συλλογή TSOB - The Sound Of Belgium, η οποία αποτελεί μία ιστορική αναδρομή της βελγικής ηλεκτρονικής μουσικής από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι το 2000.

Ο κατάλογος της δουλειάς του Laurent Véronnez είναι ατέλειωτος με πάνω από 300 διαφορετικές κυκλοφορίες, οι οποίες διαγράφουν μία πορεία 20 χρόνων! Κάποια από τα aliases του είναι τα παρακάτω:
- Airwave
- Planisphere (σε συνεργασία με τον George Petkidis)
- Fire & Ice (σε συνεργασία με τον Jurgen Leyers)
- Lolo

Με κομμάτια όπως τα:
- Velvet Girl - Velvet (1999)
- V-One - Clouds In The Sky (1999)
- Indoctrinate ‎- Feeling You (1999)
- Planisphere - The Lost Planet (2000)
- Worf - Fear (2001)
- Airwave - Ladyblue (2002)
- Fire & Ice - Para Siempre (2005)

είναι λογικό ο L-Vee να θεωρείται ο πιο συνεπής εκπρόσωπος της trance μουσικής, ενώ ο όγκος της δουλειάς του του δίνει τη δυνατότητα να συγκριθεί με την έτερη μουσική ιδιοφυΐα που ονομάζεται Oliver Lieb!

Αξίζει βέβαια να αναφερθεί ότι το 2003 παραλίγο να αποσυρθεί από την παραγωγή μουσικής, όταν το δεύτερο album του ως Airwave είχε διαρρεύσει στο Internet για κατέβασμα πριν από την ημερομηνία κυκλοφορίας του σε CD (ό,τι είχε πάθει και ο Chicane με το Easy To Assemble, με την διαφορά ότι το album του δεν κυκλοφόρησε ποτέ...). Ευτυχώς, με τη βοήθεια του Βρετανού DJ και παραγωγού John 00 Fleming και της Bonzai, παρέμεινε στη δουλειά όπου είχε πάντα ταλέντο...

Είναι γεγονός ότι εδώ και 10 χρόνια περίπου η trance μουσική έχει χάσει την αίγλη της, καθώς ο αριθμός των κομματιών trance που κυκλοφορούν δε φτάνει σε καμία περίπτωση τον αντίστοιχο αριθμό για την house ή techno μουσική. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται και από τους DJs που εδραιώθηκαν στο μουσικό κοινό με τον συγκεκριμένο ήχο, αλλά έχουν στραφεί εδώ και καιρό σε άλλα μουσικά είδη.

Παρ’ όλα αυτά, ο Laurent Véronnez επιμένει να παραμείνει πιστός στρατιώτης της trance, θέλοντας να διαφοροποιηθεί από τον εμπορευματοποιημένο ήχο του Tiesto και του Armin Van Buuren. Σημαντική βοήθεια σε αυτό το εγχείρημα συνεχίζει να προσφέρει ο πολύ καλός του φίλος J00F.

Η πρώτη δουλειά του Véronnez με το ψευδώνυμο Airwave εμφανίστηκε το 1998 με τον τίτλο I Want To Believe (φαίνεται ότι ήταν έντονα επηρεασμένος από την σειρά X-Files). Το κομμάτι γνώρισε σημαντική επιτυχία και έτσι το συγκεκριμένο ψευδώνυμο κατέληξε να γίνει το πιο αναγνωρίσιμο. Ο κρυμμένος θησαυρός ωστόσο αποτελεί το B-side του δίσκου, με την ονομασία Venus Of My Dreams, το οποίο δεν χρειάζεται περαιτέρω σχόλια:

AIRWAVE - VENUS OF MY DREAMS